Ο Πολεμιστής του Διηνεκούς

Αλέξανδρος...του Ευθύμη Βαρλάμη.
 

Τὸν δ' ὃ γέρων Πρίαμος πρῶτος ἴδεν ὀφθαλμοῖσι παμφαίνονθ' ὥς τ' ἀστέρ' ἐπεσσύμενον πεδίοιο, ὅς ῥά τ' ὀπώρης εἶσιν, ἀρίζηλοι δέ οἱ αὐγαὶ φαίνονται πολλοῖσι μετ' ἀστράσι νυκτὸς ἀμολγῷ, ὅν τε κύν' Ὠρίωνος ἐπίκλησιν καλέουσι. λαμπρότατος μὲν ὅ γ' ἐστί, κακὸν δέ τε σῆμα τέτυκται, 30 καί τε φέρει πολλὸν πυρετὸν δειλοῖσι βροτοῖσιν·ὣς τοῦ χαλκὸς ἔλαμπε περὶ στήθεσσι θέοντος..

Πρώτος ο γέρος Πρίαμος  με τους οφθαλμούς  του τον  είδε  στην πεδιάδα, ολόλαμπρος να ορμά σαν τ’ άστρο που προβάλλει το  Φθινόπωρο  πασίδηλος στα πολλά τ’ αστέρια ανάμεσα φεγγοβολεί στο νυκτικό σκοτάδι, κύνα του Ωρίωνος τον ονομάζουν και είναι λαμπρότατ’ άστρο αλλά κακό στον ουρανόν σημείον και τους δειλούς  θνητούς με πυρετό  κατακαίει . Εκείνου, τρέχοντος  έλαμπε ο χαλκός των αρμάτων  στο στήθος του.. 

  Η ομηρική περιγραφή  παρομοίωση του Αχιλλέα στην Χ  ραψωδία της Ιλιάδος. 

Με τον Σείριο το πιο λαμπρό αστέρι στον ουρανό.

 Αλέξανδρος και το οικουμενικό όραμα!

 Αλέξανδρος και παγκοσμιότητα! 

Αλέξανδρος και Ελληνισμός! Αλέξανδρος και εμείς! 

 Για τον Αλέξανδρο έχουν γραφεί πολλά και θα γραφούν άλλα τόσα στο μέλλον υπερβαίνοντας τα  όρια και σύνορα  συμπαντικών γαλαξιών.Έχουν γραφεί ύμνοι, τραγούδια, διθύραμβοι, εγκώμια επικρίσεις, κακοήθειες , παραχαράξεις της ιστορίας και επικλήσεις. Ο καθένας ίσως βλέπει στην μορφή του Αλέξανδρου του έργου και της ζωής του αυτό που μπορεί να καταλάβει και να κατανοήσει ιχνηλατώντας την ιστορική διαδρομή του σε μια αξιολογική ανακεφαλαίωση. Η   κάθε δημιουργία μικρή ή μεγάλη είναι για την αιωνιότητα και ο δημιουργός ένα μικρός ή μεγάλος θεός από την στιγμή που έχει στο χέρι του το ραβδί  το κηρύκειο του Ερμή σε γραπτό ή προφορικό λόγο. 

 Ποιος ήταν ο Αλέξανδρος η κορυφαία Ελληνική στρατηγική;Ποιος ήταν ο Αλέξανδρος που κοιμόταν με τα Ομηρικά Έπη στην εκστρατευτική σκηνή και διάβαζε σε άπταιστα Ελληνικά οπωσδήποτε τα άπαντα του μεγάλου ποιητή; 

Α λέξανδρος: Η εμφάνιση του Αχιλλέα… επί της γης! 

Ο Αλέξανδρος, θα είναι στο μυαλό μας, στην καρδιά μας, στην μνήμη μας, χαραγμένος από τον Ήφαιστο, με τα ανεξίτηλα χρώματα της Ίριδος, για πάντα.Στην εποχή του Κριού, που έζησε ο γιος της Ολυμπιάδος, ο Ήφαιστος ολοκληρώνει και παραδίνει στον γιο της Θέτιδος, τα όπλα και την ασπίδα του ανθρώπινου ενεργειακού σώματος. Ο Όμηρος αφιερώνει πάνω από 200 στίχους στην ραψωδία Σ, για να υπογραμμίσει, την σημασία του γεγονότος αυτού. Ο νεαρός βασιλιάς εμφανίστηκε τότε και κατέπληξε τους πάντες.Ο Όμηρος, προέβλεψε και περιέγραψε με ακρίβεια την εμφάνιση του ημίθεου Αχιλλέα και όλος ο κόσμος είδε την λάμψη του και γνώρισε το μεγαλείο του.Ήταν ο Αλέξανδρος, ο Μέγας!!! Αυτός, που δεν γνώρισε φόβο, κούραση ,ανησυχία.Αυτός, που δεν γνώρισε ήττα .Αυτός, που η συναισθηματική και νοητική ευφυΐα του συνδυάστηκε άριστα με την καταπληκτική φυσική αντοχή και δύναμη, σε πρωτοφανή δεδομένα.Ο κόσμος, δεν θα είναι ποτέ ίδιος, μετά από αυτόν.Δεν μπορούμε να φανταστούμε, πως μπορεί να ήταν, ο Αλέξανδρος γιατί, δεν έχουμε μέτρο σύγκρισης, με κάτι ή με κάποιον..Είναι αδιανόητο για ένα σύγχρονο άνθρωπο, συνηθισμένο στο να βλέπει γύρω του, συνέχεια εκφυλισμένους ανθρώπους να προωθούνται ιδίως σε θέσεις εξουσίας, να νιώσει τι θα μπορούσε να σημαίνει και μόνο σαν “παρουσία “,η φυσική παρουσία του Αλέξανδρου.Είναι πέρα από κάθε φαντασία και μένουμε στον απόηχο των λέξεων.Το πρωτοπαλλήκαρο των Ελλήνων,είναι η πρωταρχική αρσενικότητα, στην πιο αθώα μορφή της και την πιο δυνατή.Η δράση πιο γρήγορη από την σκέψη αλλά, το ένστικτο αλάνθαστο ακριβές.Τα ενεργειακά αποθέματα ασύλληπτα.Η ορμή και η ανδρεία του ανεπανάληπτα..Οι άνθρωποι τον είδαν τον αγάπησαν και τον θαύμασαν σαν θεό!

Ήταν όμως ημίθεος..Έφυγε νωρίς γρήγορα.Περνώντας στην σφαίρα των μονοθειστικών θρησκειών θεωρείται  σήμερα εκφραστής της θεικής βούλησης; Το κρίσιμο ερώτημα, τίθεται εδώ. Θα μπορούσε ο Αλέξανδρος να προσκυνήσει τον αρχιερέα Είναι ένα ερώτημα και η απάντηση ανήκει σε  γενναίους της γνώσης αναζητητές.

Κατά  τις παραδόσεις  τις  ιουδαϊκές μετά τήν άλωση της Γάζας ό Αλέξανδρος εκστρατεύει στις χώρες των Ιουδαίων και των Σαμαρειτών. Κοντά στά Ιεροσόλυμα, αναφέρει μόνο,  ο Ιώσηπος  …. όταν ο Αλέξανδρος είδε από μακριά τα πλήθη ντυμένα στα λευκά, τους ιερείς τους με λευκές λινές στολές και τον Αρχιερέα ντυμένο στα πορφυρά και στα μαβιά, φορώντας στο κεφάλι του τη μίτρα με το όνομα του Θεού χαραγμένο επάνω στη χρυσή της πλάκα, πλησίασε και απέδωσε αυτός λατρεία στο Όνομα εκείνο και πρώτος ο Μακεδόνας βασιλιάς  γονάτισε στον λόγο και χαιρέτησε τον Αρχιερέα.

 Ως πραγματικός  Έλλην και ο Λέων της Μακεδονίας ο Αλέξανδρος δεν θα γονάτιζε σε κανένα.

 Ως Ελληνίδα δεν μπορώ να δεχθώ ότι ο Αλέξανδρος ήταν πρόδρομος του Ιησού. Δεν μπορώ να δεχθώ αυτές τις παραπλανήσεις και συγχύσεις ότι ο Ελληνικός πολιτισμός ετοίμασαν τον δρόμο για να πατήσει  η ιουδαιοσιωνιστική προπαγάνδα του περιούσιου εκλεκτού λαού.

 Ύμνος από το βιβλίο του Γεωργίας Αλεξίου δαφνοστέφανος ως  τον  πρώτο ολυμπιονίκη του Ελληνικού πανθέου της ιστορίας του.

Ύμνος στον Αλέξανδρο

«Η Ιλιάδα ήταν η βίβλος σου, ως πολεμικής αρετής εφόδιον, στον πρόγονο σου τον Αχιλλέα ήθελες να μοιάσεις, ατρόμητος στον πόλεμο ατρόμητος στην μάχη, ορμητικός και θυελώδης, αποφασιστικός και ετοιμοπόλεμος, αδάμαστος κι ανυποχώρητος. Μόνο οι προτροπές του Αριστοτέλη μπορούσαν να χαλιναγωγήσουν το πάθος σου, να σε οδηγήσουν σε έργα ένδοξα. Εσύ που είχες την δίψα του Οδυσσέα για περιπέτεια, τον πόθο να ξεπεράσεις τον Αχιλλέα, εσένα που δεν σε χωρούσες ο κόσμος όλος στην μέθη της μάχης ριχνόσουν λεοντόκαρδε κι έγινες θρύλος αήττητος».

Επιφανής  άνήρ, ο Περικλής τονίζει στο επιτάφειο λόγο  του  επιφανών ανδρών  πως με έργα οφείλουμε να τιμούμε τους ήρωες μας και τους αθάνατους πολεμιστές μας  .Γιατί αν ένας ευφυής  άνδρας μπορεί να κατανοήσει, να αναγνωρίσει  ένα μεγάλο άνδρα και μια μεγάλη γυναίκα μπορεί να αγκαλιάσει να γαλουχήσει και να αναθρέψει ένα μεγάλο άνδρα.

Ποια θα ήταν η απάντηση του  Αλεξάνδρου σήμερα  στα σύγχρονα προβλήματα των καιρών; Ποια θα ήταν η δράση του και η στρατηγική του; «Σήμερα  σε μια Ευρωπαϊκή Ένωση που διέρχεται μια πολύμορφη και πολύπλευρή κρίση;

Ας απαντήσει  ο καθένα  μας ξεχωριστά και όλοι μαζί  ενωμένοι με  μια κοινή  ευστοχία  σε αυτή την πρόκληση και την καινούργια πρόσκληση της ιστορίας μαζί με μια

 μεγάλη αυτή αγκαλιά στον Αλέξανδρο που αγαπούμε και θαυμάζουμε ως Ελληνίδες Έλληνες και Οικουμενικοί Άνθρωποι κοσμοπολίτες. 

Στο μεγάλο όραμα του για την Ελληνοσύνη  και  τον Ελληνισμό! 

Απόσπασμα ομιλίας από την παρουσίαση του βιβλίου της Γοργούς Γεωργίας Αλεξίου "Το οικουμενικό όραμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου"

Αστραία

Τα όπλα του Αχιλλέα