Κυριακή 30 Ιουλίου 2017

Η μάντισσα Πυθία και ο Αλέξανδρος

Αλέξανδρος εν Δελφοίς

Ο ακαταμάχητος Αλέξανδρος


Ο χρησμός:

 Στο Μέγα Αλέξανδρο, κατά την επίσκεψή του στο Μαντείο των Δελφών, η γηραιά Πυθία, του απάντησε: «Γιε μου, είσαι ακαταμάχητος»!
Εκείνη όμως το είπε, γιατί ο Αλέξανδρος, παρόλο που είδε την Πυθία να απέχει από χρησμοδότηση, τη σήκωσε στα χέρια του για να τη μεταφέρει στο Ιερό του Απόλλωνα και της ζήτησε χρησμό για την εξέλιξη της μεγάλης εκστρατείας του. Όταν η Πυθία αντιστάθηκε στο αίτημά του, εκείνος την αγκάλιασε τρυφερά και χαμογελώντας την οδήγησε προς την πόρτα του Ιερού! Τότε εκείνη τον χαρακτήρισε ακαταμάχητο, με μειδίαμα στο πρόσωπό της!
«Γιε μου, είσαι ακαταμάχητος»!

πηγή
Ο ακαταμάχητος, των Ελλήνων και των Λακεδαιμονίων, στρατηγός!
Σαν  Έρως και Φως!
Ελθέ Φοίβε Αλέξανδρε σαν αστραπή,να φωτίσεις όλη τη Γη!
Στα γενέθλια σου  κάνουμε  ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ, μια ΕΥΧΗ με ομηρική σπονδή!
Για  την Ελλάδα  και την  Σοφή Νοημοσύνη, την ορθή!

Σάββατο 29 Ιουλίου 2017

Η Οδύσσεια του Αλεξάνδρου

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΕΝ  ΑΘΗΝΑΙΣ

Ο Αλέξανδρος έρχεται  στην Αθήνα με όλη τη  μυθική πανοπλία μετά από μία  μεγάλη  ιστορική εκστρατεία και τον γύρο του κόσμου σε ευθεία πορεία


Μια σπουδαία  ιστορική στιγμή για την πόλη των Αθηνών που έπρεπε να είχε γίνει εδώ και πολύ καιρό με  νοήμονα φαιά ουσία.


Έως τον προσεχή Δεκέμβριο θα τοποθετηθεί στο κέντρο της Αθήνας, ο έφιππος ανδριάντας του Μεγάλου Αλεξάνδρου μετά από «οδύσσεια» 24 σχεδόν χρόνων.

Πρόκειται για έργο του αείμνηστου γλύπτη Γιάννη Παππά, που με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Αθηνών, αποφασίστηκε το 2015 να τοποθετηθεί στη νησίδα που σχηματίζεται στη συμβολή των λεωφόρων Βασιλίσσης Σοφίας και Βασιλίσσης Όλγας, κοντά στις Στήλες του Ολυμπίου Διός.

Θάρθεις σας αστραπή Αλέξανδρε να φωτίσεις  κάθε γενναία  ηράκλεια  ηρωική ψυχή!
Άφιξις Αλεξάνδρου

Σάββατο 1 Ιουλίου 2017

Το χαμόγελο του Αλέξανδρου



Αλέξανδρος , στρατηγός των Ελλήνων


Η συνάντηση του Αύγουστου Καίσαρα με τον νεκρό Αλέξανδρο


Μια από τις όψεις της αποκαλούμενης "Σαρκοφάγος του Αλεξάνδρου"
Αρχαιολογικό Μουσείο Κωνσταντινούπολης
Από «Τα μυστικά ημερολόγια» του Αύγουστου Καίσαρα

για την αντιγραφή Γ.Γ.Γ.


Περγαμηνή αρ. LXXXIX
«Θέλω να ξεκινήσω από την αρχή, από τότε που ο άνθρωπος συνάντησε το είδωλο, όπως λένε και οι Έλληνες, το είδωλο της τυφλής λατρείας. Εμείς η Ρωμαίοι δανειστήκαμε αυτή τη λέξη, όπως και πολλές άλλες που μας έλειπαν, και πολλοί από εμάς αναζητούν τα είδωλά τους σε αυτούς που μας δάνεισαν αυτή τη λέξη. Δεν αποτελώ εξαίρεση και θα έλεγα ψέματα αν ισχυριζόμουν ότι ο θρυλικός πατέρας μου, Γάιος Ιούλιος Καίσαρας, τον οποίο αγαπώ, αποτέλεσε είδωλο για μένα στα νεανικά μου χρόνια.

Τα είδωλα δεν τα αγαπάμε, αλλά τα σεβόμαστε και θαυμάζουμε, και εγώ θαύμαζα τον Μεγάλο Μακεδόνα, τον Αλέξανδρο. ...........

Δεν θα ξεχάσω ποτέ την όψη του. Ο Μεγάλος αυτός άνδρας, χωρίς γένια, έμοιαζε να χαμογελάει, ένα χαμόγελο ικανοποίησης που έδειχνε ότι γνώριζε καλά τι είχε καταφέρει, περήφανος και συνειδητοποιημένος, ναι, ακόμη και αυτάρεσκος και ανώτερος. Με αυτό το χαμόγελο πεθαίνει μόνο ένας άντρας που έχει κόψει με το σπαθί του το γόρδιο δεσμό, αντί να ψάχνει να βρει την αρχή και το τέλος του σχοινιού, ένας άντρας που πηγαίνει στην έρημο να βρει τον Άμμωνα Δία για να επιβεβαιώσει τη θεϊκή καταγωγή του και το δικαίωμα της εξουσίας, ένας άντρας που ουσιαστικά δεν γνώριζε κανέναν αντίπαλο εκτός από τον ίδιο του τον εαυτό. Τότε δεν ήθελα τίποτα περισσότερο παρά να πεθάνω κι εγώ κάποια στιγμή σε τον Μεγάλο Μακεδόνα- με ένα χαμόγελο χαραγμένο στο πρόσωπό μου.
Έμεινα ατέλειωτες ώρες έτσι, να τον κοιτάζω, μέχρι που οι ανυπόμονοι σύντροφοί μου με πίεσαν να δούμε και άλλους νεκρούς Πτολεμαίους, που κείτονταν εκεί επί 300 χρόνια, μεταμορφωμένοι σε μούμιες. Είπα επιτακτικά στους ανόητους συντρόφους μου πως αυτό που ήθελα να δω εγώ ήταν ένας βασιλιάς, και όχι άλλα πτώματα. Γι' αυτό και αρνήθηκα να επισκεφθώ τον Άπι, αφού εμείς οι Ρωμαίοι συνηθίζουμε να λατρεύουμε τους θεούς και όχι τους ταύρους.