Παρασκευή 29 Ιουνίου 2012

Ο Χορός των Μουσών





 Ερατώ
















 Καλλιόπη
 Κλειώ
 Ουρανία
 Πολυμνία

Charles Meynier Apollo and his Muses















Μ ούσες:
Ο χορός της Αρμονίας!
.
Η Καλλιόπη προστάτιδα της επικής ποίησης και της ρητορικής τέχνης,
η ομορφιά της καλής όψης του λόγου
η Τερψιχόρη προστάτιδα της λυρικής ποίησης και της όρχησης,
η ευχαρίστηση του ρομαντικού, η λεπτότης, ο ρυθμός
η Ερατώ προστάτιδα της ερωτικής ποίησης,
η δύναμη του Έρωτα
η Θάλεια της βουκολικής ποίησης και της κωμωδίας
η θαλερότης της θείας άλης, η χαρά,
η Μελπομένη της αφήγησης και της τραγωδίας,
το μέλι της σκέψης, του στοχασμού
η Ευτέρπη της αύλησης,
η γοητεία ενός μαγεμένου αυλού
η Πολυμνία των θεϊκών ύμνων,
το τραγούδι των θεών
η Κλειώ προστάτιδα της ιστορίας,
το κλειδί της δόξας
και η Ουρανία προστάτιδα της αστρονομίας,
η ομιλία των άστρων

 Οι μαθητές λοιπόν του δευτέρου βαθμού μπορούσαν μαζί με τον δάσκαλο τους να μπουν στο εσωτερικό του κυκλικού ναού, γι αυτό λεγόταν και εσωτερικοί. Στο εσωτερικό μπορούσαν επίσης να μπουν και οι φυσικοί , που μαζί με τους μαθηματικούς αποτελούσαν τους εσωτερικούς. Εδώ έβλεπε κανείς τις εννέα μούσες από μάρμαρο γύρω από την Εστία.
Μπροστά από τις μούσες φώτιζε θεία φλόγα.Ο Πυθαγόρας δίδασκε τους μαθητές του μυώντας τους να πλησιάσουν το μέγα Ον, την προσομοίωση προς Αυτό και την τελειοποίηση τους.
.
ΟΙ ΜΟΥΣΕΣ ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΓΝΗΣΙΑ ΟΜΟΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ,
ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΤΗΝ ΑΥΛΟΝ ΚΑΙ ΥΠΕΡΟΧΟΝ ΩΡΑΙΟΤΗΤΑ ΘΑ ΑΤΕΝΙΣΕΤΕ ΕΝΤΟΣ ΣΑΣ.
.
Οπως δε αυτές προσβλέπουν προς το φως της Εστίας από το οποίον εκπορεύονται και το οποίον δίδει σε αυτές κίνηση, τον ρυθμό και την μελωδία, έτσι και εμείς οφείλουμε να βυθισθούμε στο κεντρικό Πυρ του Σύμπαντος, στο Θείον Πνεύμα, για να διαχυθούμε, να γίνουμε ένα με αυτό, τότε θα μπορέσουμε να διεισδύσουμε στην Ουσία του.
Το δικό σας δε Ον, η ψυχή σας δεν είναι άραγε ένας μικρόκοσμος, ένα μικρό σύμπαν, εκτός του ότι είναι γεμάτη τρικυμίες και διενέξεις;
.
Έργο σας είναι να πραγματοποιήσετε την ενότητα με Αρμονία .
Τότε και μόνο τότε ο θεός θα κατέλθει στην συνείδησή σας, τότε θα συμμετάσχετε της εξουσίας του και θα μεταβάλετε την Θέληση σας σε λίθο της Εστίας,
στον βωμό Εστίας, στον θρόνο του Διός.









Αθηνά και Μούσες











Apollo and the Muses by Baldassare Peruzzi, 1514-1523]




[Apollo and the Muses on Mt. Helion by Claude Lorrain, 1680]












 [Four Muses and Pegasus on Parnassus by Ceasar va Everdingen, 1650]



 The Muse of Poesie by Konstantin Makovsk, 1886




Calliope, Urania and Terpsichore
Mignard Pierre (1612-1695)

















  [Minerva Among the Muses by Hendrick van Balen the Elder, 1620s]



 ΜΟΥΣΕΣ

Πέμπτη 28 Ιουνίου 2012

Ιστορία Αστεριών















The muses Urania and Calliope by Simon Vouet, c. 1634


Ωδή στα αστέρια των πολεμιστών

Επωδοί Μυθιστοριών
Με την ματιά, την γνώση των μεγάλων ποιητών μαχητών
Και των ουρανίων χαρτογράφων, γαλαξιακών εξερευνητών.
Για τα μάτια δύο πανέμορφων γυναικών.
Της Ελένης, Ρίγκελ της κλεμμένης ομορφιάς
Και της Πηνελόπης, Σπίκα της σοφίας της ανθρωπιάς
Αχιλλεύς, Σείριος λαμπερός και ο Πάτροκλος Προκύων φίλος πιστός
Αγαμέμνων, Βασιλίσκος ηγεμονικός
Νέστωρ, αιγιφόρος αρματηλάτης, Κάπελα στον Ηνίοχο σωστός
Μενέλαος ,Αντάρης πολεμικά κοκκινωπός
Αίας ,Κανώψ προπύργιο θωρηκτό
Διομήδης, μαινόμενος Αλγκόλ ταυρικός
Μαχάων, Σινίστρα θεραπευτικός
Και Οδυσσέας, Αρκτοφύλακας στην Άμαξα του Ουρανού
άγρυπνος πολικός φρουρός.
Όπως μας κοιτάζουν μέσα από το παράθυρο του κοσμικού της συνείδησης Ωκεανού,
Όπως μας γνέφουν σφυρίζοντας της ιστορίας τον σκοπό
Και όπως τους ατενίζουμε και εμείς
από τον μετέωρο βήμα του πελαργού
σε βηματισμό αναγεννησιακό για το ταγκό της Γης
σε βροχή μετεώρων Λυρίδων λαμπερών
κάτω από τον αστερισμό του Υδροχόου της Αρτέμιδος
του νέου Φεγγαριού,
Νέοι ,ωραίοι ,ανεξάρτητοι και ελεύθεροι Τηλέμαχοι
τηλεμαχητικοί
της καινούργιας Διονυσιακής Λυρικής Σκηνής
στον χορό των αστεριών της Απολλώνειας Μουσικής

Ένα αστέρι πέφτει πέφτει
το κοιτώ στον ουρανό
μια ευχή κάνω για σένα
Για ένα μαγικό χορό να χορέψουμε
με το ορθό ραβδί και το γοβάκι το σωστό!
ς επν προτ στυ μέγα φρονέων βεβήκει,
σευάμενος ς θ' ππος εθλοφόρος σν χεσφιν,
ς ά τε εα θέσι τιταινόμενος πεδίοιο·
ς χιλες λαιψηρ πόδας κα γούνατ' νώμα.
Τν δ' γέρων Πρίαμος πρτος δεν φθαλμοσι
παμφαίνονθ' ς τ' στέρ' πεσσύμενον πεδίοιο,
ς ά τ' πώρης εσιν, ρίζηλοι δέ ο αγα
φαίνονται πολλοσι μετ' στράσι νυκτς μολγ,
ν τε κύν' ρίωνος πίκλησιν καλέουσι.
λαμπρότατος μν γ' στί, κακν δέ τε σμα τέτυκται, 30
καί τε φέρει πολλν πυρετν δειλοσι βροτοσιν·
ς το χαλκς λαμπε περ στήθεσσι θέοντος.
μωξεν δ' γέρων, κεφαλν δ' γε κόψατο χερσν
ψόσ' νασχόμενος, μέγα δ' ομώξας γεγώνει
λισσόμενος φίλον υόν· δ προπάροιθε πυλάων
στήκει μοτον μεμας χιλϊ μάχεσθαι·
Χ Ιλιάδος
Αχιλλέας Φθία Ελλάς στον αστερισμό του μεγάλου Κυνός με τον Σείριο Sirius να αντιστοιχεί 14 μοίρες στο ζώδιο του Καρκίνου σήμερα ...μυριάδες χρόνια από την γέννηση των αστεριών και 2,63 pc έτη φωτός από την Γη.
680
Νν α τος σσοι τ Πελασγικν ργος ναιον,
ο τ’ λον ο τ’ λόπην ο τε Τρηχνα νέμοντο,
ο τ’ εχον Φθίην δ’ λλάδα καλλιγύναικα,
Μυρμιδόνες δ καλεντο κα λληνες κα χαιοί,
τν α πεντήκοντα νεν ν ρχς χιλλεύς.
Β Ιλιάδος 

Πάτροκλος στον αστερισμό του μικρού Κυνός να αντιστοιχεί με τον Προκύωνα Procuon 24 μοίρες στο ζώδιο του Καρκίνου.
Αγαμέμνων Μυκήναι στον αστερισμό του Λέοντος με τον Βασιλίσκο Regulus στις 30 μοίρες στο ζώδιο του Λέοντα.
Μενέλαος Λακεδαιμονία στον αστερισμό του Σκορπιού με τον Αντάρη Antares 10 μοίρες στον Τοξότη.
Νέστωρ, Πύλος, αστερισμός του Ηνίοχου με τον Κάπελα Capella 22 μοίρες στο ζώδιο των Διδύμων.
Οδυσσέας Ιθάκη ,Κεφαλονιά, Βοώτης , με τον Αρκτούρο Arcturus να αντιστοιχεί 24 μοίρες στον Ζυγό και την Πηνελόπη στον αστερισμό της Παρθένου με τον Σπίκα Spica 24 μοίρες στον Ζυγό.
Διομήδης Άργος αστερισμός Περσέας και ο γοργόνειος Αλγκόλ Algol 26 μοίρεςΤαύρου.
Ιδομενέας Κρήτη αστερισμός Ταύρου με τον Λαμπαδίας Aldebaran 10 μοίρες Διδύμων.
Αίας Σαλαμίνα αστερισμός Αργώ Τρόπις με τον Κάνωπα Canopus 18 μοίρες στον Καρκίνο.
Μενεσθέας Αθήνα αστερισμός ο Σταυρός του Νότου και τον Ακρούξ Accrux 12 μοίρες στον Σκορπιό.
Θόας Αιτωλία αστερισμός Κριός με τον χρυσόμαλλο πρόβατο Hamal 8 μοίρες στον ζώδιο του Ταύρου.
Τλήπολεμος Ρόδος αστερισμός Ιχθείς Fomalxaut 14 μοίρες στο ζώδιο του Κριού.
Άντιφος Καλύδνες νήσοι αστερισμός Ανδρομέδα με τον Mirax 30 μοίρες Κριού
Φιλοκτήτης, Μεθώνη Αστερισμός Ηρακλέως με τον Scheat 30 μοίρες ζωδίου Ιχθύων.
Πολυποίτης Λεοντέας Άργισα αστερισμός Αετός Altair στις 2 μοίρες Υδροχόου
Εύρυλος Ορμένιο αστερισμός Λύρα με τον Vega 15 μοίρες Αιγόκερω
Μαχάων, Ποδαλείριος , Τρίκκη αστερισμός Οφιούχος με Sinistra και Spiculum 30 μοίρες στον Τοξότη.
Εύμηλος , Φερές αστερισμός Πήγασος Markab 23 μοίρες στους Ιχθείς.
Χείρων Κένταυρος Πήλιον αστερισμός του Κενταύρου με Agena 24 μοίρες στον Σκορπιό και Φοίνιξ 30 μοίρες στον Σκορπιό Proxima.
Δωδωναίοι αστερισμός του Βέλους στο ζώδιο του Υδροχόου.
Πρωτεσίλαος Φυλάκη αστερισμός μικρής Άρκτου Polare 29 μοίρες στους Διδύμους
Σχέδιος, Επίστροφος Μικρός Αίας, Φωκίδα αστερισμός του Κύκνου Deneb, 20 Αιγόκερω, Deneb Algenib 23 Υδροχόου, Deneb Adige 5 μοίρες Ιχθύων. 

Βοιωτν μν Πηνέλεως κα Λήϊτος ρχον
ρκεσίλαός τε Προθοήνωρ τε Κλονίος τε,
ο θ’ ρίην νέμοντο κα Αλίδα πετρήεσσαν
Σχονόν τε Σκλόν τε πολύκνημόν τ’ τεωνόν,
Θέσπειαν Γραάν τε κα ερύχορον Μυκαλησσόν,
ο τ’ μφ’ ρμ’ νέμοντο κα Ελέσιον κα ρυθράς,
ο τ’ λεν’ εχον δ’ λην κα Πετενα, 500
καλέην Μεδενά τ’ ϋκτίμενον πτολίεθρον,
Κώπας Ετρησίν τε πολυτρήρωνά τε Θίσβην,
ο τε Κορώνειαν κα ποιήενθ’ λίαρτον,
ο τε Πλάταιαν χον δ’ ο Γλισντ’ νέμοντο,
ο θ’ ποθήβας εχον ϋκτίμενον πτολίεθρον,
γχηστόν θ’ ερν Ποσιδήϊον γλαν λσος,
ο τε πολυστάφυλον ρνην χον, ο τε Μίδειαν
Νσάν τε ζαθέην νθηδόνα τ’ σχατόωσαν·
τν μν πεντήκοντα νέες κίον, ν δ κάστ
κοροι Βοιωτν κατν κα εκοσι βανον. 510

ΕΛΖΙΝ
 ..Αστροπαρατηρητές του έναστρου καθαρού ουρανού
με την δίψα των Λεόντων του καλοκαιρινού αστερισμού,
με τα μάτια του Αχιλλέα, του Μενέλαου, του Νέστορα, του Οδυσσέα
και των άλλων μεγάλων πολεμιστών
... όπως βλέπουν
την ιστορία να κυοφορεί μία μεγάλη της συνείδησης αλλαγή
και τον χρόνο ανάποδα αντίστροφα στο αυλάκι του
να ρέει σε αναπόφευκτη Μυθιστορική ανατροπή

Τετάρτη 27 Ιουνίου 2012

Η Επιλογή της Ιστορίας



ΚΛΕΙΩ Η ΜΟΥΣΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΙ 
ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΤΟΥΣ ΧΤΥΠΟΥΣ ΤΩΝ ΩΡΩΝ 
ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΡΟΛΟΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
H AMAΞΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
Carlo Franzoni, 1819 Washington
 


Οι Ώρες των Υ Επιλογών

Η ώρα των ηρώων και των πολεμιστών!
Η ώρα των ευθυνών στο πόλεμο των ιδεών
Η ώρα του χρόνου των θεριστών!
Οι ώρες της Ήρας της Ηρωικής ψυχής των Ηρακλειδών.
Οι πύλες του ουρανού.

Οι άμαξες ενός λόγου Ερωτικού.

Η απολογία του Ιαπετού

Τα στεφάνια των τροχών

Η Ήβη των πορφυροποιών

Η Μήτις η κατάποσις και η γνώση των εξερευνητών ηγετών

Η χώρα των πολεμιστών

Η κραυγή των αμνών

Οι διαβάτες των περασμάτων των στενών

Οι επισκέπτες των σφαιρών

Οι κούπες του κεράσματος του Ηφαίστου εξ αριστερών

στην ομοψυχία και ομογνωμία των θεών

Οι ταξιδιώτες του ονείρου των σκληροτράχηλων λαιόν

Οι ήχοι των θέναρ μιας παλάμης

χούφτας θάλασσας κυμάτων και φλοισβών

Η ιαχή των αετών

Οι βασιλιάδες ποιμένες των λαών
Οι επίορκοι των εκμαυλιστών
Οι αγάπες των λουλουδιών
Οι χαρταετοί των Ναϊδων θησαυρών
Οι μακαρισμοί των δουλοποιών
Η συνενοχή των αδυνάτων και δυνατών
Οι χοροί των γερανών.
Ας πάψουν οι φλυαρίσαντες υπερβολικά
Ας σωπάσουν και τα πουλιά
Ας ανυψωθούν των ανέμων τα στροβιλίσματα τα δυνητικά
Ας σιωπήσουν οι ένοχοι συνένοχοι τελειωτικά
Ας καταγκρεμισθούν στα Τάρταρα ….οι ανόητοι τελεσίδικα

απάνθρωποι και υπάνθρωποι διαχωριστικά.

Στο τέλος μιας πολύκροτης ιστορίας
Στη άκρη μιας Μυθοπλασίας
Στην χαραυγή της καινούργιας Ελληνουσίας
Στο κύκλο της φωτιάς
Στην πνοή του ανέμου
Στην σκόνη της γης
Στην δίνη του νερού
Στο κλοιό του πυριφλεγούς δακτυλιδιού
Στον τροχό του χρόνου
Στα ταξίδια του νου!
Ας μιλήσουν οι νότες ενός άηχου λυράρη δοξαριού!

Στα ταξίδια του οίνοπα πόντου τα μακρινά

Η είσοδος στο παλάτι το κεφάλι του νου

Η έξοδος του άλλου εαυτού.

Το χτύπημα του σώματος του διπλού

Η κατάθεση της προσωπικής συνείδησης

Στην συλλογική δικαιοσύνη του κοσμικού.

Κάτω από τα φτερά του ιερού πτηνού.

Στο χρυσό δακτυλίδι του "δύο σε ένα" του ιερού ζευγαριού

Στο τριπλό κρίκο της δύναμης

Στο παιγνίδι του Φοίβου Λιονταριού

Στο υφαντό της Εστίας το πλεκτό

Στης Αφροδίτης την εωθινή ομορφιά

Στο σπόρο του Πλούτωνος τον ζωντανό

Στην αιχμή του δόρατος της Αθηνάς

Στου Ύδατος τον κατακλυσμό του Δον Διός

Στο φέγγος της Ελευθερίας της Άρτεμις

Στο ονειρικό ωκεανό του Ποσειδώνος

Στην ορμή του μαχητή Άρεος

Στο αγρό της Δήμητρας τον με στάχυα τον ξανθό

Στον κλέφτη λόγιο Ερμή θεό

Στην ψυχή του κόσμου την συμπαντική.

Ήρα Βασίλισσα των Γαλαξιών Κυρά των Αστεριών
ερωτευμένη σύγκλινη με τον Νου των Ποιητών Δημιουργών
άνοιξε τις Πύλες του Ουρανού
και κλείσε τις Πόρτες ενός Παλατιού
με την εντολή του τηλεσαιτευτή αργυρότοξου θεού.
Όλος ο κόσμος , το σύμπαν, η Ελλάς ,

οι χώρες του πόντου και της ξενιτιάς, ο κοσμικός ωκεανός
Να δονηθεί στην νότα Σι με το κλειδί του Ήλιου Σόλ
Και το δίκαιο και η αδικία να επιστραφεί.
Αναποδογύρισε την ροή
ο Ζευς μαζί σου να ενωθεί και να γεννήσει
Το Κλέος την Μούσα και τον Ηρακλή στην γέννηση των Ωρών
Στην αρχέγονη πηγή των Ηρωικών ψυχών
Στην έξοδο του ενεργειακού σώματος του διπλού
Στην συνάντηση του άλλου εαυτού
Στην σύνδεση του σκοπού
Και την ορθή επιλογή του επιλογέα του κοσμικού
Η Νέμεσις και η Δικαιοσύνη να αποδοθεί ανάμεσα από πέλεκεις
διπλούς μέσα από το λαμπερό αστέρι του Αχιλλέως

στου Καρκίνου της Ήρας το Άλφα του Κυνός.

Να γεννηθούν θάλασσες αστέρια και ουρανοί

Ρυάκια να ανοίξουν και να τρέχουν κρουνοί

Και Άνθρωποι μόνο να περπατούν στην γη στον νερό

στον αέρα και στην φωτιά αληθινοί.

Το ένα του παντός

Του δύο του ενός

Το τρία του παιδός

Το τέσσερα της ύλης του στερεού

Το πέντε της χαράς

Το έξι της κύκλου της φωτιάς

Το επτά της ομορφιάς

Το οχτώ του μυστηρίου της ανθρωπιάς

Το εννέα της γέννησης της σοφίας

Το δέκα της κυβέρνησης της ευνομίας

Το έντεκα της χαρούμενης ανεξαρτησίας

Το δώδεκα του απείρου του ονείρου της τόλμης και γοητείας


 Σημειώσεις της Ιστορίας
.....για την καταγραφή της.

 Στα γενεσιουργικά πεδία... του σύμπαντος!

Τρίτη 26 Ιουνίου 2012

Ομηρικός Αλέξανδρος














Eugène Delacroix
Ο Αλέξανδρος δίνει εντολή να τοποθετήσουν σε χρυσό κιβώτιο τα έργα του Ομήρου, 1841-1846. Τοιχογραφία. Παρίσι, Ανάκτορα του Λουξεμβούργου.





 
Τα βιβλία που αγαπούσε ο Αλέξανδρος

Σύμφωνα με την παράδοση, ο Αλέξανδρος γεννήθηκε την ίδια νύχτα που ο Ηρόστρατος πυρπόλησε τον ναό της Άρτεμης στην Έφεσο (356 π.Χ.) και ενώ οι μάγοι της πόλης, βλέποντας την καταστροφή, έτρεχαν στους δρόμους και προμήνυαν την υποταγή της Ασίας.
Γονείς του ήταν ο Φίλιππος και η Ολυμπιάδα από τον χαρακτήρα των οποίων διαμόρφωσε τη δική του προσωπικότητα, παίρνοντας από τον πατέρα τη στρατιωτική ικανότητα και την ορθολογική σκέψη και από τη μητέρα την έντονη ρομαντική διάθεση, την ορμητικότητα και την ισχυρή φαντασία.
Σε ηλικία μόλις 16 ετών ο Αλέξανδρος κατέστειλε μια επανάσταση στη Θράκη, εγκατέστησε στην περιοχή ανάμεικτους πληθυσμούς και ίδρυσε εκεί την πόλη Αλεξανδρούπολη. Δασκάλους του είχε πολλούς, ανάμεσά τους και τον Αριστοτέλη, στον οποίο οφείλει τον μεγάλο θαυμασμό του για τον Όμηρο και την ηρωική εποχή της Ελλάδας. Ο Αριστοτέλης μάλιστα διασκεύασε για χάρη του την Ἰλιάδα, για να την έχει στην εκστρατεία, κι αυτός την είχε πάντα μαζί του, και όταν κάποτε βρήκαν στα λάφυρα του Δαρείου ένα πολυτιμότατο κιβώτιο και τον ρώτησαν τι θα άξιζε να βάλουν μέσα, αυτός απάντησε ότι μόνο η Ἰλιάδα ήταν άξια να πάρει θέση εκεί.

Γιατί διάβαζε τα βράδια στην σκηνή του τα Ομηρικά  Έπη
ο μεγαλύτερος στρατηγός όλων  των εποχών;
Τι αντλούσε από αυτά;


 

Δευτέρα 25 Ιουνίου 2012

Μοιροθεσία















φ Οδύσσειας

Τῇ δ' ἄρ' ἐπὶ φρεσὶ θῆκε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη,
κούρῃ Ἰκαρίοιο, περίφρονι Πηνελοπείῃ,
τόξον μνηστήρεσσι θέμεν πολιόν τε σίδηρον
ἐν μεγάροισ' Ὀδυσῆος, ἀέθλια καὶ φόνου ἀρχήν.
κλίμακα δ' ὑψηλὴν προσεβήσετο οἷο δόμοιο,
εἵλετο δὲ κληῖδ' εὐκαμπέα χειρὶ παχείῃ,
καλὴν χαλκείην· κώπη δ' ἐλέφαντος ἐπῆεν.
βῆ δ' ἴμεναι θάλαμόνδε σὺν ἀμφιπόλοισι γυναιξὶν
ἔσχατον· ἔνθα δέ οἱ κειμήλια κεῖτο ἄνακτος,
χαλκός τε χρυσός τε πολύκμητός τε σίδηρος.        10
ἔνθα δὲ τόξον κεῖτο παλίντονον ἠδὲ φαρέτρη
ἰοδόκος, πολλοὶ δ' ἔνεσαν στονόεντες ὀϊστοί,
δῶρα τά οἱ ξεῖνος Λακεδαίμονι δῶκε τυχήσας
Ἴφιτος Εὐρυτίδης, ἐπιείκελος ἀθανάτοισι.
τὼ δ' ἐν Μεσσήνῃ ξυμβλήτην ἀλλήλοιϊν
οἴκῳ ἐν Ὀρτιλόχοιο δαΐφρονος. ἦ τοι Ὀδυσσεὺς
ἦλθε μετὰ χρεῖος, τό ῥά οἱ πᾶς δῆμος ὄφελλε·
μῆλα γὰρ ἐξ Ἰθάκης Μεσσήνιοι ἄνδρες ἄειραν
νηυσὶ πολυκλήϊσι τριηκόσι' ἠδὲ νομῆας.
τῶν ἕνεκ' ἐξεσίην πολλὴν ὁδὸν ἦλθεν Ὀδυσσεύς,        20
παιδνὸς ἐών· πρὸ γὰρ ἧκε πατὴρ ἄλλοι τε γέροντες·
Ἴφιτος αὖθ' ἵππους διζήμενος, αἵ οἱ ὄλοντο
δώδεκα θήλειαι, ὑπὸ δ' ἡμίονοι ταλαεργοί·
αἳ δή οἱ καὶ ἔπειτα φόνος καὶ μοῖρα γένοντο,
ἐπεὶ δὴ Διὸς υἱὸν ἀφίκετο καρτερόθυμον,
φῶθ' Ἡρακλῆα, μεγάλων ἐπιίστορα ἔργων,

 ΣΤΟΝ ΧΟΡΟ ...ΤΩΝ ΜΟΥΣΏΝ ΤΩΝ ΩΡΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΟΙΡΏΝ!

Ποιο είναι το Δίκαιο που βρίσκεται με ποιον και γιατί;
Ποιο είναι το Δίκαιο;
Έχουν όλοι δίκιο όλοι έχουν άδικο
Κάποιος έχει περισσότερο…

Οι τρεις κόρες της Θέμιδος , οι Μοίρες, το πεπρωμένο,
 όπως το όρισε ο Όμηρος
της φυλής ή ενός χαρακτήρα,
την κατάλληλη Ώρα και Ώρες μαζί με την Δίκη,
την Ετυμηγορία του Οδυσσέα
κυλούν στις τρεις αυτές γραμμές κατεύθυνσης στο αυλάκι της Νέμεσης
εδώ και πολύ καιρό σε ένα Αιώνιο Τώρα
Παρελθόντος Παρόντος και Μέλλοντος.

ΣΤΟ ΑΙΩΝΙΟ ΤΩΡΑ

Διός Θέμιστες















 

 

 

Περί Δικαιοσύνης  

...όπως την ονειρεύτηκαν ακριβοδίκαιη
οι πρώτοι άνθρωποι και Έλληνες

σύζυγο του Διός.
Θέμις ... μητέρα των Ωρών και των Μοιρών

Περί δικαιοσύνης
Δικαιοσύνη
; Πότε; Πως; Που;

Πότε:
Εν αρχή ην και συμφώνως με τας Δημιουργικάς Αρχάς,
ην, ο Λόγος της Δικαιοσύνης, ο νοητός!
Χωρίς την εγγύηση και την άρρηκτη διαβεβαίωση της…..ο κόσμος
διάκοσμος δεν έχει κανένα λόγο ύπαρξης.
Δεν πληρεί τις προδιαγραφές ενός εγκόσμιου έργου, κόσμημα με Ήθος.
Η αδικία είναι εξοργιστική από όπου και αν προέρχεται,
είτε από θεό …είτε από άνθρωπο και δεν μπορώ να την ανεχθώ και να την αποδεχθώ. Αντιβαίνει με τον ορθό νου.
Αδίστακτα τον εξοντώνει, τον κατακρεουργεί.
Φθάνει πια με αυτή την άδικη ….παράλογη απουσία της ορθοφροσύνης.

Πως:
Εν αρχή αποφαίνεται …..ο Ηράκλειος Λόγος …ασχολούμενος με την εντεταλμένη δικαιοδοσία του, σε αξύνετους υπνοβάτες:
«Αλλά ενώ ο Λόγος παραμένει ο ίδιος, οι άνθρωποι παραμένουν ασυλλόγιστα αξύνετοι τόσο πριν τον ακούσουν όσο και μετά. Διότι όλα γίνονται κατά αυτόν το λόγο τόνδε σύμφωνα με αυτόν το λόγον αλλά και δια τούτο,..»
Η έννοια τη Δικαιοσύνης, ο Ήλιος της, είναι η κάθετη δύναμη που ανυψώνει τον άνθρωπο σε ορεσίβιες υψηλές του Ολύμπου κορυφές … στο ζενίθ της ακτινοβολίας του. Προχωρών μετά τον Ζυγό, την Ζυγαριά και την Κρίση του, σε δύσβατα μονοπάτια πυριφλεγούς συνείδησης ….αυτόφωτης.
Μεταφέρων την ύλη των εύφορων πεδιάδων σε μετουσιώσεις της συντελεσμένης πραγματικότητας …. Ως χαρμόσυμο μήνυμα ευδοκίας.
Αυτό … της εμπειρίας του Πνεύματος της Περιπέτειας του και της Επιστροφής του…
Νόμιμο κτήμα ,απόκτημα της οντολογικής περιουσίας του ανθρώπου.
Δικαιωματικά πλέον του ανήκει!

Που:
ΕΔΩ!
Δέον,
Αν δεν αποδοθεί Δικαιοσύνη, η Γη να μη ξαναβγάλει χορτάρι,
Ο άνεμος να κοπάσει να λιγοστέψει,
Τα νερά να πάψουν να τρέχουν,
Ο Ήλιος να μην ανατείλει ξανά,
Τα αστέρια να σβήσουν,
Η Σελήνη …να αποχωρήσει.
Όλος ο κόσμος ,
Σε μια ηφαιστειακή έκρηξη …πυροτέχνημα αλουργίδας
ξυπόλητος κόσμιος πρίγκιπας
της αμπώτιδος,
στα κοσμικά ρεύματα να βυθισθεί ξανά.

Αυτή είναι η Ετυμηγορία των Πολεμιστών
Στην Δίκη των Αστεριών!
Φτάνει πια με αυτή την αδικία…του αντινού
και με το παράλογο της αδικίας ενός παρασιτικού ιού.


 "Θέμις" θα πει... ίσταται πάνω απ' όλα

Κυριακή 24 Ιουνίου 2012

Τόξου Αυδή



ΡΑΨΩΔΙΑ χ: κυνηγώντας ένα Άγνωστο Χ
.... σε Γνωστή εξίσωση του Φ

Τότε ο Οδυσσέας ο πολυμήχανος γυμνώθη απ΄τα κουρέλια
και στο κατώφλι απάνω πήδηξε, κρατώντας το δοξάρι
και το γεμάτο σαιτολόγο του, και τις γοργές σαγίτες:
αυτού, μπροστά στα πόδια του, άδειασε και στους μνηστήρες είπε.
Πια τέλος πήρε αυτό το αλύπητο δοκίμι μας, και τώρα διαλέγω άλλο σημάδι,
 που άνθρωπος κανείς δε βρήκε ακόμη,
να ιδώ αν πετύχω κι αν ο Απόλλωνας μου δώσει αυτή τη δόξα.


Αὐτὰρ ὁ γυμνώθη ῥακέων πολύμητις Ὀδυσσεύς,
ἆλτο δ' ἐπὶ μέγαν οὐδὸν ἔχων βιὸν ἠδὲ φαρέτρην
ἰῶν ἐμπλείην, ταχέας δ' ἐκχεύατ' ὀϊστοὺς
αὐτοῦ πρόσθε ποδῶν, μετὰ δὲ μνηστῆρσιν ἔειπεν·

"οὗτος μὲν δὴ ἄεθλος ἀάατος ἐκτετέλεσται·
νῦν αὖτε σκοπὸν ἄλλον, ὃν οὔ πώ τις βάλεν ἀνήρ,
εἴσομαι, αἴ κε τύχωμι, πόρῃ δέ μοι εὖχος Ἀπόλλων."



Λειώδης
Ο λείος γυαλιστερός Λειώδης είναι ένας μάντης. Ένας γλοιώδης μάντης των μνηστήρων που προφητεύει ότι ο Οδυσσέας έχει χαθεί και οι τραπεζοφάγοι οργιάζουν ανενόχλητα.
Καφετζούδες, χαρτορίχτρες, ρούνοι, αστρόπληκτοι, λείες γυάλινες σφαίρες, και εντόσθια ζώων επιδίδονται στην μαντεία και στην κερδοσκοπία. Από τον αναίσχυντο τσαρλατανισμό στην … βαθειά άγνοια. Γιατί συντρώγει με τους μνηστήρες παρά τους πόδας του Αντίνοου και του Ευρύμαχου;
Η αδυναμία του ανθρώπου να εξηγήσει κάποια φαινόμενα, η αβεβαιότητα και η ομίχλη ενός δρόμου, η έλλειψη αυτογνωσίας, ο φόβος του θανάτου τον οδηγούν σε ιστούς αραχνών και μελλοντολόγων.
Ο θεοκρατικός Αντίνοος αφορίζει την αστρολογία και την μαντεία, αλλά ο ίδιος την χρησιμοποιεί για να αποδείξει την παρουσία του. Μάγοι αστρολόγοι προσκυνούν το βρέφος οδηγούμενοι από ένα αστέρι και πολλοί μάντεις προφητεύουν τις βασιλείες που επιθυμεί. Κρατά για λογαριασμό του αυτή την γνώση για να διαφεντεύει το ποιμνίο.
Από την άλλη ο Ευρύμαχος, πιο “ορθολογιστής” ανοίγει μάχες παραθύρων με ειδικούς άσχετους να αποδείξουν κάτι που αγνοούν και τους διαφεύγει κάτω από την μύτη τους. Χρειάζεται να έχεις μελετήσει καλά κάτι για να μπορείς να το απορρίψεις παντελώς ή να το δεχθείς ως ένα βαθμό.
Όσο επηρεάζουν οι άνθρωποι ένα πλανήτη με τις σκέψεις τους και τις πράξεις τους άλλο τόσο επηρεάζει και ο πλανήτης αυτούς γιατί η σχέση είναι ταυτόχρονη, συγχρονιστική και ισχύει ο τρίτος νόμος του Νεύτωνα για την αλληλεπίδραση στο σύμπαν και ο λόγος του Ερμή του τρισμέγιστου. “Όπως τα πάνω έτσι και τα κάτω”.
Δεν υπάρχει πραγματική μοναξιά και απομόνωση αλλά ροϊκός συσχετισμός σε ένα “τα πάντα ρει”.
Η αστρολογία μόνο σαν μέθοδος αυτογνωσίας, χάρτης και οδηγός μπορεί να χρησιμοποιηθεί ασφαλώς και οι γιατροί κι οι θεραπευτές καλό είναι να την γνωρίζουν αποφεύγοντας την μοίρα του Κενταύρου Χείρωνα.
Ο Οδυσσέας έχει την δική του τρέλα, παρ όλο που μερικοί έχουν πουλήσει πανάκριβα την δική τους και έχουν θησαυρίσει επί της γης, δεν την αγοράζει. Έχει και την δική του ερμηνευτική λογική σαν απόγονος του Ερμή και είναι αυτόφωτος σαν εγγονός του Αυτόλυκου.Κρύβει στο άνδρο των Ναίδων τα δώρα των Φαιάκων μαντικό τρίποδα και λέβητα.Έχει και ένα σπαθί να κόβει και να λύνει διφορούμενους κόμπους και σκουριασμένους δεσμούς. Έχει γνωρίσει πολλούς μάντεις και μάντισσες.Από απατεώνες έως χαρισματικούς ανθρώπους,Κάλχες, Τειρεσίες, Κασσάνδρες, Θεοκλύμενους και τα μαντικά τους ραβδιά.
Τον Λαβύρινθο τον εποπτεύει από ψηλά γιατί έχει της Αντίληψης τα φτερά.Έχει συναντήσει κόκκινα σκουφάκια αρκετά στην νεότητα του και έχει μάθει από αυτά. Δεν είναι πεινασμένος για τίποτα. Είναι χορτάτος.Έχει γνωρίσει μεγάλες αγάπες , μερικές πήγαν στον παράδεισο και έχει ζήσει σημαντικούς έρωτες. Στην ωριμότητα του ενδιαφέρεται μόνο για ένα ευθύ νησί και κάποιους ανθρώπους που ζουν εκεί. Μία συνάντηση τον ενδιαφέρει στα ψηλά δωμάτια του παλατιού και ένα παραμύθι.Αυτό της ωραίας κοιμωμένης…που ξυπνά.
Αγέλαος
Γιος του Δαμάστορα, ένας από τους μνηστήρες της Πηνελόπης, που τον σκότωσε ο Οδυσσέας με το ακόντιό του। Οδύσσεια(υ 321, χ 131, χ 247).Από τον γιο του Οίνοπα, ενός μέθυσου από το κρασί μυστικών δείπνων, στον γιο του Δαμάστορα που δαμάζει όχι τα κύματα, αλλά τα πλήθη,
στον αγέλαστο σκυθρωπό οδηγό μιας αγέλης μάζας λαού, τον Αγέλαο.Με τις πλάτες και την υποστήριξη των δύο αρχηγικών μνηστήρων, ο Αγέλαος από ένα άκρατο ιδεαλισμό ποδηγετεί τον λαό φθάνοντας μέχρι ένα στυγνό υλισμό.Δικτάτωρ, λαϊκιστής, τυχοδιώκτης, πνευματιστής, υλιστής, θεοκρατικός, προλεταριακός, οδηγεί τις αμορφοποιήτες μάζες σε μια άσκοπη αιματοχυσία.Εμμένων στις θέσεις του στην εξουσία, δεν διστάζει να σκοτώσει τον Ταύρο και να θυσιάσει το παιδί του για χάρη του σκοπού και όλα τα παιδιά του κόσμου να γνωρίζουν την φρίκη του πολέμου και της επανάστασης μιας σοσιαλιστικής βαρβαρότητας. Ο Ευρύμαχος-Ευρύνομος τον προωθεί με τα εκάστοτε μαζικά μέσα αποβλάκωσης της εποχής και τα παράθυρα, τις μάχες, τις πόρτες και τους νόμους που ανοίγει.
Ο Κωνσταντίνος Ρωμαίος αυτοκράτωρ, δολοφόνος του γιου και της γυναίκας του
Με το σύμβολο «εν τούτω νίκα», μιας αίρεσης που εξυπηρετούσε την χειραγώγηση και τον έλεγχο της μάζας προωθεί στην εξουσία την νέα θρησκεία που τον βολεύει.
Ζήτω ο θεός! Ζήτω ο παράδεισος.Κάτω ο άνθρωπος.
Ο Αντίνοος του ανταποδίδει την χάρη και τον ανακηρύσσει άγιο। Ο σταυρός μοσχοπουλιέται σε ατελείωτους τόνους και απορροφάται από την υπνωτισμένη μάζα σε κατάσταση παραφροσύνης.
Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών 1964- 1974. Σαν χθες και σήμερα. Το αποκορύφωμα της παράνοιας της σχιζοφρένειας του Ελληνοχιστιανικού παντρολογήματος με την είσοδο του ‘Ηλιου στο Ταύρο ενός ταύρου ταυροφονιά εθνοσωτήρα.
Ιωσήφ Στάλιν, ο κόκκινος επαναστάτης και η δικτατορία του προλεταριάτου.
Τα παιδιά του τσάρου δολοφονούνται …γιατί ήταν παιδιά του.
«Στο δάσος των θεών» του ΑΛΓΚΙΜΑΝΤΑΣ ΠΟΥΙΠΑ δεν υπήρχαν ιδέες μόνο άνθρωποι που συντρίφτηκαν κάτω από αυτές. Γα τους κομμουνιστές η πλοκή είναι unpolitical. Οι παραστάσεις ακυρώνονται και απαγορεύονται οι δημοσιεύσεις. Ο ίδιος γίνεται “ανεπιθύμητο” πρόσωπο. Ως ανεπιθύμητος, επιστρέφει στο στρατόπεδο στη φαντασία του, όπου οι νεκροί τον αποδέχονται. Βασισμένο σε μια αληθινή ιστορία! Από το μυθιστόρημα του BALIS SRUOGA “TO ΔΑΣΟΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ”
Ζήτω το προλεταριάτο! Κάτω ο θεός. Καλώς ήλθατε στην κόλαση θεών και ανθρώπων.
Αδόλφος Χίτλερ! Ζήτω η ανώτερη φυλή και “ο θεός μαζί μας” στην επιγραφή που χαράσσεται στην ζωστήρα των στρατευμάτων του.Got mit uns. Φράση από το δευτερονόμιο, κ΄, 4, στην ομιλία που απευθύνει ο Γιαχβέ στου Ισραηλίτες.Με απόφαση του τα παιδιά δημόσιου γερμανικού σχολείου υποχρεούνται κάθε πρωί να απαγγέλλουν την προσευχή για τον Ιησού μέσα στο εθνικοσοσιαλιστικό ράϊχ με τον αγκυλωτό σταυρό.Ο καθολικός Αντίνοος τον ευλογεί. Στο Ίντεξ τον κατάλογο των απαγορευμένων βιβλίων, συμπεριλήφθηκε ο Πιέρ Λαρούς για το λεξικό, ο Ανρί Μπερκσόν, η Σιμόν ντε Μποβουάρ και ο Ζαν Πωλ Σαρτρ, αλλά ουδέποτε ο Φύρερ. Ήταν καλός χριστιανός για το βατικανό.
Ο καταθλιπτικός θεός του εμπορίου της σωτηρίας που αιματοκύλησε τον κόσμο αγαπούσε τους Έλληνες… λένε οι πιστοί του.Ο βλοσυρός καγκελάριος λάτρευε το Ελληνικό πνεύμα και τονίζει στην ομιλία του πριν την έναρξη του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου πως “προερχόμαστε από τους Έλληνες “….ομιλών στα στρατεύματα του.
Που αρχίζει και που σταματά η ελευθερία κάποιου πριν γίνει ανομία και υποδούλωση κάποιου άλλου;
Πως μπορεί στο όνομα της αγάπης και της σωτηρίας του να σκοτώνεις ένα συνάνθρωπο σου και να του επιβάλλεις θεούς σωτήρες και ιδεολογίες;
Πως μπορεί ένας άνθρωπος να δουλοσύρεται να ποδοσύρεται και εξοντώνεται νοητικά πνευματικά υλικά σε βάναυσες κοσμοθεωρίες θεών φωστήρων και Αγελαίων μνηστήρων υπερ πνευματοποιημένων και υπερ υλιστικών ανισορροπιών;
Πως μπορεί ένας άνθρωπος να μπαίνει στο κρεβάτι του Προκρούστη και να ακρωτηριάζεται ανάμεσα στο ακραίο ανεδαφικό ιδεαλισμό και ένα χυδαίο υλισμό;
Πως μπορεί να δένεται σε δύο δένδρα από τον Σίνη τον Πυτιοκάμπη και να κόβεται στην μέση φανατισμένος θρησκόληπτος και φανατικός άθεος;
Γιατί δεν αφήνουμε τον Θεό στην ησυχία του και να ασχοληθούμε με τον άνθρωπο;
Ποιος θεός χρειάζεται την αγάπη μας, τα παράλια μας, τα πεσκέσια μας και τα προσκυνήματα μας;
Ποιος άνθρωπος και ποιος θεός αυτοδικαιώνεται σε ένα κοπάδι γονατισμένης μάζας ανθρώπων μπροστά του;
Γιατί δεν κρατάμε την σωστή απόσταση ασφαλείας και δεν προσπαθούμε να γνωρίσουμε τον εαυτό μας και να τον αγαπήσουμε σωστά και μαζί με αυτό τον κόσμο και όλα τα όντα του;
Γιατί μιλάμε συνέχεια για την αγάπη του θεού και καταλήγουμε στην βαρβαρότητα του ανθρώπου;
Μη μου λες πως μ αγαπάς, μονολογεί ο Μπρεχτ τρυφερά,την τελευταία φορά που μου το είπε κάποιος αυτό,…πόνεσα παρά πολύ.
Θα προτιμούσα να με καταλάβεις και να με κατανοήσεις και να με αγγίξεις απαλά περπατώντας πάνω μου και στα χαλιά που έχω στρώσει για χάρη σου σε ένα παλάτι του νου ενός νησιού, λέει ο Οδυσσέας….ονειροπόλος της γνώσης της αγάπης και ενός έρωτα συμπεριεκτικά.
Ο Αντίνοος βρίσκεται πάντα πίσω από κάθε θεοκρατική και θεοσοφιστική κοσμοθεωρία γιατί παγιδεύει τον νου του ανθρώπου σε ένα σημείο και δεν μπορεί να αντιληφθεί τίποτα άλλο πέρα από αυτό. Βρίσκεται όμως και σε κάθε εμμονή και έμμονη ιδέα του νου, σε κάθε εξάρτηση και προσκόλληση γιατί κολλάει την βελόνα του σημείου συναρμογής.
Όταν τρεμοπαίζει δημιουργεί ψυχικές διαταραχές και όταν εμμένει και ξεμένει είναι μικρής εμβέλειας και συμπεριεκτικότητας.Οι πολύ λογικοί άνθρωποι είναι αφόρητα βαρετοί και προβλέψιμοι και οι πολύ τρελοί αβάσταχτα κουραστικοί.Η ζωή θέλει και λογική και τρέλα και αυτό είναι η ελεγχόμενη λογική τρέλα του πολεμιστή που δρα δυναμικά και παρορμητικά,κινείται μεταβλητά και ροϊκά και εστιάζεται πάντα στον στόχο αποφασιστικά και σταθερά.
Ευρύμαχος- Ευρύνομος ,
μεγάλος μνηστήρας της μάχης με μεγάλη νομή και φαρδείς νόμους και νομούς, πολλά παραθυράκια για να ξεφεύγει, ανούσιες μάχες εντυπώσεων και επιδείξεων μπαλκόνια και ζητωκραυγές. Βασιλείς ελέω θεού, ηγεμόνες στην υπηρεσία του, αριβίστες κερδοσκόποι ανερχόμενοι σε θέσεις εξουσίας με αδιάφανο πόθεν έσχες της νομής και της περιουσίας τους, με γραφεία με σφιχτοδεμένες γραβάτες, με σοβαροφανές πομπώδες ύφος, με ξύλινη γλώσσα, με την δημαγωγία των μπαλκονιών, πονηροί πολιτικάντηδες, αρπαχτικά, πρώτο τραπέζι πίστα στο μεγάλο φαγοπότι. Είναι στη Ιθάκη αλλά αγνοεί και το ταξίδι γιατί ήταν πάντα στο ίδιο τραπέζι μοιράζοντας την πίτα με τον Αντίνοο και παίρνοντας τον δρόμο για το ΔΝΤ.
Αμφίνομος με την τριγύρω νομή και έκταση των αμφιλεγόμενων νόμων του. Χωρίς θέση, χωρίς πρόταση, χωρίς κρίση και διάκριση περιφερόμενος σχολιαστής και συλλέκτης αναμνηστικών. Αμφιλεγόμενος. Τριγύρω πάντα από ένα θέμα. Όλοι έχουν δίκιο, όλοι έχουν άδικο.
Όταν φθάνει στη Ιθάκη ο Οδυσσέας κατευθύνεται στο καλύβι του Εύμαιου. Δεν πηγαίνει αμέσως στο παλάτι γιατί θέλει να ανιχνεύσει την κατάσταση και να δει πως έχουν τα πράγματα. Δεν προσπαθεί να μιλήσει στον λαό. Είναι μάταιο. Ο λαός της Ιθάκης είναι αδιάφορος, αποχαυνωμένος, κουρασμένος, εξαντλημένος από τις εργασιακές και οικονομικές συνθήκες που φυτοζωεί. Η παιδεία του συστήματος έχει σακατέψει το μυαλό του και δεν μπορεί να σκεφτεί. Δεν μπορεί να καταλάβει ποιος είναι ο ρόλος των μνηστήρων που έχουν στρογκυλοκαθίσσει στο τραπέζι και τρώνε και πίνουν σε βάρος του. Τους γνωρίζει αλλά νιώθει ανήμπορος να κάνει οτιδήποτε γιατί έχει προδοθεί πολλές φορές από τους ίδιους. Στην συνέλευση που καλεί ο Τηλέμαχος παραμένει αμέτοχος και με παρέμβαση των Μνηστήρων παίρνει ένα πλοίο να μεταβεί στη Πύλο και στην Σπάρτη, με σκοπό φυσικά την εξόντωση του στο καρτέρι της Αστερίδος. Ο Οδυσσέας φορά την τετράπυχη ασπίδα, συμβουλεύει τον Αμφίνομο να αποχωρήσει και να εξετάσει τον ρόλο του αλλά αυτός παραμένει.
Ευρυδάμας, γόνος του δήμου μεγάλος, τα τζάκια, τα μαγαζιά της οικογενειοκρατείας μιας μαφίας, μεγάλα ονόματα σε συνεχή βασιλεία. Γιοι, κόρες ξαδέλφια, εγγονοί και ανεψιοί και οι γυναίκες τους, κουμπάροι συμπεθέροι.
Δημοπτόλεμος, ο πόλεμος του λαού σε ξέφρενες πορείες, σπασμένα κεφάλια σπασμένα τζάμια, σπασμένες βιτρίνες λεητατημενα καταστήματα, νεκρά παιδιά χειραγωγούμενος από τον μεγάλο μνηστήρα, το κράτος βίας και αναρχίας.
Πόλυβος, πλούσιος πολύ με πολλά βόδια, ποδοσφαιρικές ομάδες, πλοιοκτήτης και φιλανθρωπικά σωματεία, αλληλοβραβεία επωνύμων με γκαλά και φλάς της δημοσιότητας.
Κτήσιππος, ο έχων στην κατοχή του, άλογα και έλλογα μέσα που τρέχουν συνεχώς εφημερίδες κανάλια πρακτορεία.
Πείσανδρος, η κλίκα των μεγαλοδικηγόρων ρητόρων, λύνουν δένουν αγορεύουν, κόβουν και ράβουν τους νόμους στα μέτρα τους και μόνο αυτοί μπορούνε να τους γνωρίζουν τόσο πολύπλοκοι που είναι, εσκεμμένα για να μην βγάζει κανείς άκρη Ένας αθώος άνθρωπος, αν βρεθεί στο έλεος τους θα καταλήξει φτωχός και δεν θα βρει το δίκιο του. Μαζί με τα περισσότερα τσιράκια των κανελαρχών των δημοσιοκάφρων μιλούν ατελείωτα από καθέδρας και πείθουν τους άντρες και τον κόσμο ότι «ο γάιδαρος πετάειι» μαζί με παράλογη λογική τους. «Οι άνθρωποι θα σκεφτούν ότι τους πω εγώ» λέει ο πολίτης Καίην.
Έλατος , ελατός και όλκιμος, ισοπεδωμένος και ισοπεδωτικός δασόβιος καταπατητής εθνικών δρυμών παράνομος βιλοκράτης οικοπεδούχος καταστροφέας ελάτων και δημιουργός αναψυκτήριων. Μαλακή συνείδηση ελασματική και ελαστική. Να χωράει παντού.
Ευρυάδης, λαίμαργος τρώει πολύ φουσκωμένοι λογαριασμοί χρηματιστήρια εταιρείες, κοντεύει να σκάσει από το πολύ φαγητό. Συσσωρεύει αδιάκοπα θησαυρίζει ασταμάτητα, αντικείμενα, υποκείμενα, χαρτοφυλάκια, θησαυροφυλάκια.
Αμφιμέδων, βασιλεύει ολόγυρα σαν τον Αμφίνομο που βόσκει παντού συλλέγοντας πληροφορίες και μένοντας σε αυτές χωρίς πρωτότυπη σκέψη πρωτογενή γιατί του λείπει το κέντρο αναφοράς και βάρους. Αποδώ και από εκεί τριγυρίζει και δεν μπορεί να τις φιλτράρει και να τις συνδέσει. Διπλωματία και προσποιητή ευγένεια. Παπαγάλος. Να τα έχουμε καλά με όλους και να έχουμε τα κεφάλι μας ήσυχο. Ας βγάλει άλλος το φίδι από την τρύπα. Κάτι θα κερδίσουμε από αυτό και εκεί αποσκοπεί όταν δεν είναι σε θέση διακρίνει το σωστό από το λάθος, το άδικο από το άδικο. Βολεμένες συνειδήσεις, απαθείς, αδιάφορες ,η αβάσταχτη ελαφρότητα του μικροαστισμού και του τυποποιημένου καθωσπρεπισμού. Αυτάρεσκοι κύριοι, μπλαζέ ύφος, κερδοσκοπική νοοτροπία, ρηχότητα, ωραιοπαθείς κυρίες, ναρκισσιστές, χαμένοι στην μετάφραση. Ο δανεισμός στην γνώση, δεν χρειάζεται να ξαναανακαλύψει κάποιος από την αρχή, ότι η Γη κινείται, όταν το έχουν κάνει άλλοι, αλλά αξιοποιώντας αυτή την κατάκτηση να προχωρήσει ένα σκαλί παραπάνω. Πόσες κινήσεις κάνει η Γη και ποιες;
Όταν τραυματίζεται το δικό σου παιδί να φωνάζεις για δικαιοσύνη και όταν μπροστά στα μάτια σου σκοτώνανε άλλα παιδιά ποιούσες την νήσσα, γιατί νόμιζες πως δε σε αφορούσε το πρόβλημα και δεν θα σε αφορούσε ποτέ.Η αλλαγή δεν πρόκειται ποτέ να γίνει από τους πολύ φτωχούς ανθρώπους και να γίνει θα καταλήξει σε πλιάτσικο γιατί είναι πεινασμένοι. Δεν πρόκειται να προέλθει από τους πολύ πλούσιους ανθρώπους, έχουν διαφθαρεί και αισθάνονται ισχυροί στην θνητότητα τους μέχρι να έρθουν αντιμέτωποι και τότε είναι αργά.Δεν θα τη αναδείξουν πολεμοχαρείς άνθρωποι και οι ιδεολογίες τους και δεν θα την προωθήσουν παθητικοί ειρηνόφιλοι συγκαταβατικοί .Ούτε οι φανατικοί θρησκόληπτοι, ούτε οι φανατισμένοι άθεοι.Ούτε αυτοί που λατρεύουν τους Εσκιμώους παράφορα και τους προσκυνούν, ούτε αυτοί που τους μισούν και θέλουν να τους εξοντώσουν. Ούτε αυτοί που στην χώρα τους ντύνονται και συμπεριφέρονται σαν Εσκιμώοι και στην χώρα των Εσκιμώων ξεχνούν την καταγωγή τους.
Δεν θα την δημιουργήσουν οι πολύ ομιλητικοί τύποι ούτε και οι σιωπηλοί συνεχώς.
Ούτε οι τεχνοκράτες επιστήμονες και φιλόσοφοι κλεισμένοι σε ένα δωμάτιο του λαβύρινθου να αισθάνονται θεοί μέχρι να συναντήσουν τον Μινώταυρο. Ούτε αυτοί που περιδιαβαίνουν άσκοπα στους διαδρόμους του.Ούτε αυτοί που εμμένουν σε θέσεις δογματικά, ούτε αυτοί που δεν διατύπωσαν ποτέ μια θέση και πρόταση.Ούτε αυτοί που έχουν αντίλογο για τον αντίλογο, και διαφωνία για την διαφωνία σε μια ατέλειωτη γκρίνια αυτοεπιβεβαίωσης της ύπαρξης τους, ούτε αυτοί που συμφωνούν μόνο όταν νομίζουν ότι έχουν προσωπικό συμφέρον αποβλέποντας ότι θα κερδίσουν κάτι.Ούτε αυτοί που παίρνουν πολύ στα σοβαρά ένα μικρό εγώ, ούτε αυτοί που δεν αναλαμβάνουν την ευθύνη της ύπαρξης του.
Η αλλαγή, δομική μετασχηματιστική και ουσιαστική ίσως εκπορευτεί από μια ισορροπία και αρμονία δυνάμεων, κινητική και όχι στατική, ροϊκή, ανάμεσα σε ένα ΕΓΩ και ένα ΕΜΕΙΣ συνείδησης άλματος κβαντικής.
Τι κάναμε; Δικαιολογείται ο Ευρύμαχος.
Λίγα γουρουνάκια φάγαμε και σε ένα πλιάτσικο καταλήξαμε. Να σε αποζημιώσουμε με το παραπάνω. Πόσα θες;Με το εν λόγω μεγάλο μνηστήρα θα μιλήσουμε διεξοδικά στοχεύοντας στο συκώτι του και εστιαζόμενοι στο τι σημαίνει ήθος στην πολιτική σε μια απαρτίζουσα κοινωνία ανθρώπων και τις δυσχέρειες της πραγμάτωσης της πολιτικής πράξης.Ο Τηλέμαχος θα ασχοληθεί με τον Αμφίνομο και να δούμε τον Αγέλαο και τον Λειώδη πως συντρώγουν μαζί τους.
Νικητές και νικημένοι είναι εξίσου κοντά στην ψυχή μας όλοι τους είναι εικόνες της αναγκαιότητας που τους κλαίμε με τρυφερότητα και τους βλέπουμε με το μάτι του βοσκού.
Η Οδύσσεια δεν έχει αυτή την αμεροληψία και κάνει διάκριση μεταξύ καλών και κακών φίλων και εχθρών.
Το κλάμα που ανέβρυζε στην Ιλιάδα για τις λεύκες τις ελιές ή τις παπαρούνες θύματα της φύσης δεν αναβρύζει πια και ούτε ένα δάκρυ δεν σταλάζει πάνω στους μνηστήρες και στους συντρόφους του Οδυσσέα.
Ούτε για μια στιγμή δεν πρέπει να λησμονήσουμε ότι η Οδύσσεια γράφτηκες εν ονόματι αλλά, και από την πλευρά του πεπρωμένου, για τα θύματα του πεπρωμένου δεν υπάρχει παρά μια περαστική στιγμή και σωριάζεται κατευθείαν όταν ο Οδυσσέας κλαίει για την μοίρα της Τρωαδίτισσας δούλας και για την δική του μοίρα στο παλάτι του Αλκίνοου.Το βλέμμα του βοσκού χάνεται από την σκηνή.
Εκείνο το μακρινό μάτι, το ξένο σε κάθε μοίρα, σε κάθε νίκη ή ήττα το οποίο κοιτάζει τη σελήνη και τις καταιγίδες δεν διεισδύει ποτέ μέσα στα τόσα βλέμματα στην Οδύσσεια.
Έτσι καμιά φορά το ποίημα του Οδυσσέα μας μοιάζει ανυπόφορα απάνθρωπο όπως κάθε κείμενο που το έχει υπαγορεύσει το πεπρωμένο.


Ραψωδία χ