Ασκελὲς αἰὲν

Άλογα Ποσειδώνος

α Οδυσσείας

τὴν δ' ἀπαμειβόμενος προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς·

"τέκνον ἐμόν, ποῖόν σε ἔπος φύγεν ἕρκος ὀδόντων.

πῶς ἂν ἔπειτ' Ὀδυσῆος ἐγὼ θείοιο λαθοίμην,

ὃς περὶ μὲν νόον ἐστὶ βροτῶν, περὶ δ' ἱρὰ θεοῖσιν

ἀθανάτοισιν ἔδωκε, τοὶ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσιν;

ἀλλὰ Ποσειδάων γαιήοχος ἀσκελὲς αἰὲν

Κύκλωπος κεχόλωται, ὃν ὀφθαλμοῦ ἀλάωσεν,

ἀντίθεον Πολύφημον, ὅου κράτος ἐστὶ μέγιστον        70

πᾶσιν Κυκλώπεσσι· Θόωσα δέ μιν τέκε νύμφη,

Φόρκυνος θυγάτηρ, ἁλὸς ἀτρυγέτοιο μέδοντος,

Ο νεφεληγερέρης Ζευς απαντά στην κόρη του την Αθηνά:

Παιδί μου, της λέει πως θα μπορούσα να ξεχάσω τον Οδυσσέα

αλλά ο γαιήοχος Ποσειδών αδυσώπητος πάντα είναι θυμωμένος επειδή τύφλωσε τον γιο του τον Κύκλωπα που έκανε όταν έσμιξε με την νύμφη Θόωσα του Φόρκυνος.

Ποσειδών, των Ιχθύων των Υδάτων των Ωκεανών, των Λιθοσφαιρικών που γλιστρούν πάνω στην Γη Πλακών, το άλογο ακυβέρνητο    άγριο θυμικό που βουλιάζει όλα τα καράβια του νου στο πελαγοδρομούμενο  συναίσθημα νερό.