Η Ενδελέχεια ενός Φιλοσόφου

Άλσος Αριστοτέλη
Ο κήπος του φιλοσόφου








Ο Αριστοτέλης, ο διδασκάλος  του Αλέξανδρου 
 "'Πυγμαλίων"...ενδελεχώς

Εντελέχεια…ενέργεια σύνδεσης!

Α ριστοτέλης:

χαρτογράφηση του Γνωστού.

Εντελέχεια:
ενέργεια σύνδεσης!
H ουσία, εκείνο που κάνει ένα πράγμα
να είναι αυτό που είναι,
δεν είναι κάτι δεδομένο, κάτι έτοιμο,
που προϋπάρχει του πράγματος.
Απεναντίας είναι το αποτέλεσμα μιας σύνθετης διαδικασίας.
Η διαδικασία που χρειάζεται να ακολουθηθεί προκείμενου ένα πράγμα, αποκτώντας την ουσία του, να εισέλθει στην σφαίρα της πραγματικότητας, καθορίζεται από τέσσερις αιτίες: την ύλη, την μορφή, την ενέργεια και τον σκοπό.
Παραστατικά την διαδικασία αυτή μπορούμε να την δούμε στον τρόπο με τον οποίο δημιουργείται ένα μαρμάρινο άγαλμα.
Η πρωταρχική αιτία της δημιουργίας του άγάλματος είναι, η ύλη από την οποία κατασκευάστηκε, που στην προκείμενη περίπτωση είναι το ακατέργαστο μάρμαρο.
Η ύλη γενικώς όπως το ακατέργαστο μάρμαρο είναι κάτι που δεν έχει μορφή η ποιότητα.
έχει όμως την δυνατότητα να αποκτήσει διάφορες μορφές και εκτός από άγαλμα να γίνει ας πούμε επιτύμβια στήλη ,υδρία κ.α.
Η ύλη, ως άμορφη μάζα είναι εν “δυνάμει” ον κάτι που δεν είναι τίποτα αλλά έχει την δυνατότητα να γίνει κάτι.
Το τι θα γίνει τελικά θα καθοριστεί, από την μορφή που θα πάρει.
Παίρνοντας μια ορισμένη μορφή, την μορφή του αγάλματος το ακατέργαστο μάρμαρο γίνεται ένα συγκεκριμένο ον.
Περνάει, όπως λέει ,ο Αριστοτέλης στην κατάσταση του “ενεργεία “όντος.
Η μορφή λοιπόν είναι η δεύτερη, ύστερα από την ακατέργαστη ύλη αιτία για να δημιουργηθεί το άγαλμα.
Η απόδοση όμως της μορφής του αγάλματος στο ακατέργαστο μάρμαρο δεν γίνεται αυτόματα.
Απαιτείται η παρέμβαση ενός άλλου συντελεστή: του τεχνίτη η του καλλιτέχνη.
Χρειάζεται αυτός, χρησιμοποιώντας το εργαλείο του να επεξεργαστεί το μάρμαρο ώστε να πάρει την μορφή του αγάλματος.
Ο τεχνίτης η ο καλλιτέχνης, για την ακρίβεια, η ενέργεια που καταβάλει αυτός, είναι η τρίτη αιτία της δημιουργίας του αγάλματος.
Η τετάρτη αιτία του αγάλματος είναι ο σκοπός για τον οποίο φτιάχνεται αυτό.
Αν ο τεχνίτης έδωσε τελικά στο μάρμαρο την μορφή του αγάλματος είναι γιατί είχε, ως σκοπό να κατασκευάσει ένα άγαλμα.
Αν δεν είχε τέτοιο σκοπό στο νου του, το ακατέργαστο μάρμαρο θα είχε γίνει κάτι άλλο , ανάλογα με τον σκοπό του κατασκευαστή, η, αν αυτός δεν είχε κανένα σκοπό , θα είχε παραμείνει ακατέργαστο μάρμαρο.
Με την επίτευξη του στόχου του καλλιτέχνη και την ολοκλήρωση της κατασκευής του αγάλματος αυτό αποκτά εντελέχεια.

Πως γίνεται κάποιος κατασκευαστής
“του αγάλματος” …του Εαυτού του
και ποια θα ενδελεχή  ερώτηση θα κάναμε στον φιλόσοφο αν τον συναντούσαμε σήμερα;