Ο Δρόμος του Εύμαιου

Οι  Ομηρίζοντες  Άγγελοι του Εύμαιου 

π Οδυσσείας 

"ἦλθες, δῖ' Εὔμαιε· τί δὴ κλέος ἔστ' ἀνὰ ἄστυ;

ἤ ῥ' ἤδη μνηστῆρες ἀγήνορες ἔνδον ἔασιν

ἐκ λόχου, ἦ ἔτι μ' αὖθ' εἰρύαται οἴκαδ' ἰόντα;"

τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσέφης, Εὔμαιε συβῶτα·

"οὐκ ἔμελέν μοι ταῦτα μεταλλῆσαι καὶ ἐρέσθαι

ἄστυ καταβλώσκοντα· τάχιστά με θυμὸς ἀνώγει

ἀγγελίην εἰπόντα πάλιν δεῦρ' ἀπονέεσθαι.

ὡμήρησε δέ μοι παρ' ἑταίρων ἄγγελος ὠκύς,

κῆρυξ, ὃς δὴ πρῶτος ἔπος σῇ μητρὶ ἔειπεν.

ἄλλο δέ τοι τόδε οἶδα· τὸ γὰρ ἴδον ὀφθαλμοῖσιν·        470

ἤδη ὑπὲρ πόλιος, ὅθι Ἕρμαιος λόφος ἐστίν,

ἦα κιών, ὅτε νῆα θοὴν ἰδόμην κατιοῦσαν

ἐς λιμέν' ἡμέτερον· πολλοὶ δ' ἔσαν ἄνδρες ἐν αὐτῇ,

βεβρίθει δὲ σάκεσσι καὶ ἔγχεσιν ἀμφιγύοισι·

καί σφεας ὠΐσθην τοὺς ἔμμεναι, οὐδέ τι οἶδα."

ὣς φάτο, μείδησεν δ' ἱερὴ ἲς Τηλεμάχοιο

ἐς πατέρ' ὀφθαλμοῖσιν ἰδών, ἀλέεινε δ' ὑφορβόν.

οἱ δ' ἐπεὶ οὖν παύσαντο πόνου τετύκοντό τε δαῖτα,

δαίνυντ', οὐδέ τι θυμὸς ἐδεύετο δαιτὸς ἐΐσης.

αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιος καὶ ἐδητύος ἐξ ἔρον ἕντο,        480

κοίτου τε μνήσαντο καὶ ὕπνου δῶρον ἕλοντο.

Και ήλθες θεϊκε Εύμαιε  και ο Τηλέμαχος σου είπε:

Τι νέα από το άστυ;Οι αυθάδεις μνηστήρες   φύγανε οίκαδε;

Σε αυτόν απαντώντας προσέφης χοιροβοσκέ.Δεν είχα χρόνο μέλημα  να εξετάσω  αυτά και να ρωτήσω επειδή επιθυμούσα να πως την ευαγγελία  στην μητέρα σου  είδηση και να γυρίσω. Συμβάδισε όμως ωμήρησε άγγελος ταχύς και της το είπε πρώτος.Μα πολύ καλά γνωρίζω αυτό που είδα με τους οφθαλμούς μου από τον λόφο του Ερμή πάνω  αγναντεύοντας  το πλοίο των  υπερφίαλων με τα έγχη τα αμφίκοπα τα  αντιφατικά. Αυτοί μου φαίνεται πως   ήταν επιστρέφοντας από το καρτέρι  που σου είχαν στήσει ενέδρα  σε λόγο  αντιγραφής   πλαστό.

Να ακούς την Αθηνά και να ερμηνεύεις ορθά  να κατανοείς βαθιά  ΤΗΛΕΜΑΧΕ  τον  λόγο  της συναρμολόγησης και της σύνδεσης των γεγονότων τον ομηρικό  χωρίς να χάνεσαι στην μετάφραση απόδοση ενός προγραμματισμένου μυαλού