σε δρόμο της καρδιάς Ιθύ
Ταξικές κοινωνίες
Οι σκύλοι
και οι χοίροι: Το χωριό του dogville, το looser περιθώριο, οι φυλές των Ορκ, πολυπληθείς και
πολυάριθμοι. Φονταμενταλισμός και βαρβαρότητα. Το underground προλεταριάτο μιας ακαλλιέργητης μάζας που σαν αγέλη πεινασμένων γκρίζων λύκων κυκλοφορεί.
Οι δούλοι
και οι δούλες: Οι βολεμένοι μικροαστοί, συμβιβασμένοι στην αβάσταχτη ελαφρότητα της
ανυπαρξίας του ΕΙΝΑΙ. Στο μηδέν και το
άπειρο. Αρκετοί.
Οι
μνηστήρες: Στην άνοδο της υπερφίαλης ασημαντότητος, άπληστοι διεφθαρμένοι άνομοι και καταχρηστικοί. 118 τον αριθμό.
Οι Άνθρωποι:
Εύμαιος, Ευρύκλεια ,Πηνελόπη, Τηλέμαχος, Φιλοίτιος, Λαέρτης Οδυσσέας σε πορεία
γνώσης αυτογνωσίας αρετής ηθικής και
αισθητικής. Λίγοι πάντα αλλά ίσως αρκετοί.
Υπερταξικές πολιτείες της Ιθάκης
στην δημοκρατία των πολεμιστών οπλιτών πολιτών
Στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν κόμματα ή άλλες ομάδες-πηγές της εξουσίας. Στη Δημοκρατία δεν υπάρχει παρά μία και μόνο κοινωνικο-πολιτική ομάδα που είναι και η μοναδική πηγή της εξουσίας: ο Δήμος, ό Λαός . Ο θεσμός των κομμάτων είναι θεσμός ολιγαρχικός, κατά τον Αριστοτέλη, όπως ειπώθηκε ήδη. Τα κόμματα δεν εγγυώνται τη συμμετοχή στην άσκηση της εξουσίας, αλλά αντίθετα ενισχύουν την αρχομανία και τον επαγγελματισμό στην εξουσία προβάλλοντας τα ίδια πρόσωπα. Οι εκλογές δεν εγγυώνται τη συμμετοχή στην άσκηση της εξουσίας και εφαρμόζονται στον Κοινοβουλευτισμό, ακριβώς επειδή ο Κοινοβουλευτισμός είναι ολιγαρχικό πολίτευμα αρχομανία και τον επαγγελματισμό στην εξουσία προβάλλοντας τα ίδια πρόσωπα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ δημιουργία της Δημοκρατίας στην Αρχαία Ελλάδα, αποτελεί από Φιλοσοφική σκοπιά, απάντηση στην άνευ νοήματος τάξη του Κόσμου και έξοδο από τον κύκλο της ανυπαρξίας. Και τούτο διότι περιέχει, ταυτόχρονα και ομοούσια, την αναγνώριση του γεγονότος, ότι καμία άλλη δύναμης, ή παράδοση, ή θεία προσταγή δεν μπορεί να ρυθμίσει τις Ανθρώπινες υποθέσεις. Ιδού γιατί στην Αρχαία Ελλάδα η Πόλη θέτει και δημιουργεί το Νόμο της, αναγνωρίζοντας και επιβεβαιώνοντας εμπράκτως τον συγκυριακό του χαρακτήρα, καθόσον ο Νόμος είναι αποτέλεσμα διαβουλεύσεων και υπόκειται πάντοτε σε συζήτηση και σε τροποποίηση ή σε κατάργηση. Και ιδού γιατί ο λόγος που διαμορφώνεται στη Πόλη είναι η πραγματική Αλήθεια, η κοινή Αλήθεια και επίσης η ανάπτυξη της Αλήθειας και όχι η κατοχή μιας άπαξ διά παντός δεδομένης Αλήθειας, όπως γινόταν στα 2.000 χρόνια Χριστιανισμού.
Η Δημοκρατία είναι , η Θέσμιση της Κοινωνίας είναι πάντα αυτόθέσμιση, ότι ο Νόμος δεν μας έχει δοθεί από κανένα, έχει γίνει από εμάς. Στη Δημοκρατία , και είναι το μόνο πολίτευμα όπου απαιτείται η ύπαρξη Δημόσιου Χώρου, που αποτελεί δημιουργία αφού οι διαδικασίες διαλόγου, αντιπαράθεσης, ελέγχου και αποφάσεων. Ο Φιλόσοφος Σωκράτης συμμετείχε στη ζωή της Πόλης και αυτό φαίνεται από τη μορφή της δραστηριότητάς του, καθόσον πίστευε ότι οι Πολίτες είναι σε θέση να δεχθούν την Αλήθεια, διά του λόγου και της αντιπαράθεσης, αλλά και για να μάθουν πολλά. Ο ίδιος έλεγει: “Δεν είμαι Πολίτης της Αθήνας και της Ελλάδας μόνο, είμαι Πολίτης του Κόσμου ολοκλήρου”.
Όμορφοι Πολίτες ή άβουλη μάζα άμορφα ποδηγετούμενη;