Η Εκάτη που αποσιωπάται στον Όμηρο

 

και η Ευρύκλεια που μιλά:

«Φάε όσο πρέπει, όχι υπερβολές∙ δεν είσαι ακρίδα. Μετά το Δείπνο της Εκάτης, μη βρεθείς στα ανίερα  φαγοπότια των Μνηστήρων, που καταβροχθίζουν τα πάντα όλη μέρα τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδος.»  

Εις βάρος του Νησιού και όλης της κοινωνίας

Ποια είναι η Εκάτη;

Αιώνιος, Αγλαός, φωτεινή ,Αποτροπαία, Βρίμω, μανιασμένη και τρομερή∙ Χθόνια, Ενωδία των δρόμων∙ Κλειδούχος και Κουροτρόφος, Φωσφόρος και Λαμπαδηφόρος, Σωτηρία των περασμάτων. 

Η Εκάτη είναι φύση παντοδύναμη, θεά αρχέγονη χθόνια, η   Γαία που αναδύθηκε από το Χάος, Τρίμορφη, όπως οι τρεις ιδιότητες των τεσσάρων στοιχείων: νερό, γη, αέρας, φωτιά που την συνθέτουν.

Η αρχαία σοφία, θεραπεύτρια με τη δύναμη της φύσης και τόσο  τρομακτική όταν αγριεύει. Είναι η θηλυκή αρχή – και το σύμπαν είναι θηλυκό καμπύλο∙ η θηλυκή αρχή είναι ακατάστρεπτη. Γι’ αυτό και ο Ζευς, άναξ του Ολύμπου, τη σέβεται και την τιμά, ως μετουσίωση της φύσης που υπήρξε πριν ακόμη και από τον άνθρωπο. Στο πέρασμα από την πρωτόγονη εποχή στη  νεότερη του Homo sapiens.

Ο Όμηρος όμως δεν την αναφέρει. Τα Έπη του αφορούν το ηρωικό γένος των ανθρώπων – το γένος που έχει ήδη αστικοποιηθεί, που  έχει μάθει  να χειρίζεται χέρια και  να χρησιμοποιεί το νου του. Κι όμως, σε κάθε στίχο των Επών του υπάρχει σεβασμός στη γυναίκα, στη θηλυκή φύση. Τα Έπη  είναι ένας ύμνος για την γυναίκα : η Ελένη και η Πηνελόπη είναι στο κέντρο του  Ομηρικού Κύκλου.

Τι θα ήταν ο Θησέας χωρίς την Αριάδνη; Θα τον είχε καταφάει ο Μινώταυρος.

Τι θα ήταν ο Μενέλαος χωρίς την Ελένη; Ένας ασήμαντος άνδρας με παντόφλες  στο σπίτι και σανδάλια  

Τι θα ήταν ο Οδυσσέας χωρίς την Κίρκη, την Καλυψώ, τη Ναυσικά που τον βοήθησαν ; Χωρίς το φάρο  της Πηνελόπης και τη φροντίδα της Ευρύκλειας; Θα είχε χαθεί στα βαθιά και στα ρηχά νερά του Ποσειδώνα.

Η αρσενική αρχή είναι σκληρή, ευθεία, ανθεκτική, αλλά σπάζει εύκολα – είναι το βέλος.

Η θηλυκή αρχή είναι καμπύλη, λυγίζει, μα δεν σπάζει – είναι το τόξο.

 Η σύντομη επίσκεψη του στη σπηλιά του Κύκλωπα είναι μια  αξιοσημείωτη αναφορά από τη μετάβαση των πρωτόγονων κανιβαλιστικών   τροφοσυλλεκτικών σπηλαίων  σε πιο ορθολογιστικές κοινωνίες

Η Ιθάκη είναι  δήμος, άστυ δεν έχει σπηλιές, έχει καλύβια, κρήνες, δρόμους, σπίτια, έχει ΟΙΚΟ . Το άντρο των Ναϊάδων δεν κατοικείται από ανθρώπους.  Όμως ο  οίκος του Οδυσσέα καταπατείται, σπαταλιέται, φθείρεται και η γη υποφέρει από την ανέμελη ύβρη των μνηστήρων που έχει καταπατηθεί μαζί με τους νόμους της οικονομίας. 

Και αυτή είναι η ύβρις υπερβολή έλλειψη οικονομίας των ενεργειακών αποθεμάτων και της περιουσίας του Οδυσσέα στο παλάτι της Γης. Δεν υπάρχει οικονομία δεν υπάρχει μέριμνα υπάρχει σεβασμός στη διαχείριση των προϊόντων της φύσης και της γης στις ανανεώσιμες και μη πηγές ενέργειας. Υπάρχει μια διαρκής σπατάλη  καταστροφή οικολογική καταστροφή επίδειξη του  νεοπλουτισμού των Μνηστήρων και αυτό είναι μία ύβρις που δεν μπορεί να παραγραφεί.

Υπάρχει  όμως και μία γριά οικονόμος που όλα αυτά τα παρατηρεί είναι η Ευρύκλεια η τροφός του Οδυσσέα και είναι αυτή που  ο Οδυσσέας απόλυτα  θα εμπιστευτεί 

Μόνον μια μορφή στέκει φύλαξ: η γριά Ευρύκλεια, η τροφός, η αληθινή οικονόμος. Αυτή ξέρει και όλα τα παρατηρεί και δεν τα συγχωρεί.