Η Πρώτη Ομηρική Λέξη

Αναζητώντας τη πρώτη λέξη που εκφωνήθηκε από ένα πρότερον άλαλον γένος  ομιλούντος  είδους

Ο μυθικός κόσμος είναι ένα σύστημα συγκοινωνούντων δοχείων. Οι ρίζες  αυτού του συστήματος είναι υπόγειες και χάνονται μέσα στο χρόνο. Το μόνο που διαθέτουν είναι νησίδες και διάσπαρτα κομμάτια γης που προβάλουν στην επιφάνεια. Το ότι η ανθρωπότητα προήλθε από ένα ον είναι εξ ίσου παράλογο αλλά κι εντέλει αληθινό, αφού πίσω από την εξέλιξη του ανθρώπου από τους πιθήκους και τα θηλαστικά, τα ψάρια τα πουλιά και τα άτομα υπάρχει μία η η ίδια αρχή.
Μια ιστορία μια μοναδική λέξη που προσφέρει ένας μυθικός πρόγονος μας, υπάρχει πίσω από όλες τις λέξεις, και ένας μοναδικός ήχος κρύβεται πίσω από όλους τους ήχους ενός κάποτε άλαλου γένους. Πριν βιαστούμε να βρούμε αυτή τη μαγική λέξη που μας εισήγαγε στον κόσμο της σκέψης και στον πραγματικό κόσμο, πρέπει να καθορίσουμε αρχές και, στη συνέχεια τις μεθόδους με τις οποίες μπορούμε να τις βρούμε.
Οι μέθοδοι αυτές δεν είναι γρήγορες ούτε απλές. Είναι όμως προφανείς σαν όλα τα δύσκολα πράγματα. Αυτό που για μας σήμερα είναι ασυνείδητο, κάποτε ήταν συνειδητό.
Αν αναζητήσουμε τη λέξη που κρύβεται πίσω από την Ιλιάδα θα πρέπει πρώτα να δεχθούμε την πολυπλοκότητα της αλφαβητικής της δομής. Ίσως τότε να καταφέρουμε να βρούμε ή να συναρμολογήσουμε εκείνη την ιερή λέξη από την οποία ξεκίνησαν όλα. Ο δρόμος δεν είναι εύκολος. Εγώ έδωσα ένα δείγμα δομικής ανάλυσης. Σήμερα για να καταφέρει  κανείς να μελετήσει τον Όμηρο, πρέπει να γίνει αρχαιολόγος και να  "σκάψει"  στο σημερινό κείμενο, παραδόξως  όμως αυτό το κείμενο εντός του κειμένου, το γεμάτο  υπαινιγμούς και μεταφορές δεν είναι στα αλήθεια κρυμμένο. Μπορεί κανείς να το δει όπως βλέπει τα βότσαλα στην παραλία, τα οποία κανείς για αιώνες δεν έσκυψε να τα μαζέψει όχι γιατί δεν τα έβλεπε αλλά γιατί δεν πιστεύει πως αξίζει τα μαζέψει.
Αυτή την αίσθηση έχω όταν διαβάζω  Όμηρο και προσπαθώ να να ξεχωρίσω αυτό που  όλοι προσπερνούν: τα ίδια τα γράμματα και τις λέξεις του. Ίσως επειδή ο Όμηρος μου ήταν απαγορευμένος για πολλά  χρόνια, αφού τον είχαν καταστρέψει  στο σχολείο, μπορώ σήμερα να τον  προσεγγίσω χωρίς προκαταλήψεις και εκ των προτέρων διαμορφωμένες ανάγκες. Όχι σαν αισθητικός, αλλά σαν ερευνητής που προσπαθεί να βρει τον  χαμένο θησαυρό. Τον θησαυρό που αναζητούσε ο δύστυχος  Σλήμαν και που τον ανάγκασε να γίνει Τζέιμς Μποντ .
Νάνος  Βαλαωρίτης
 Ο Όμηρος και το Αλφάβητο σελ.70

Αναζητώντας τις  Ομηρικές Λέξεις  στην   έννοια και τη σημασία τους