Δευτέρα 27 Αυγούστου 2018

Αλέξανδρος Α΄ και η Ελληνικότητα της Μακεδονίας


Γιατί και ο ίδιος είμαι Έλληνας από παλαιά γενιά και δεν θα ήθελα να βλέπω την Ελλάδα δούλη και όχι ελεύθερη» Αλέξανδρος  Α, βασιλιάς της Μακεδονίας  προς Αθηναίους

Νόμισμα, αργυρός στατήρας  με τον Αλέξανδρο τον  Α" το 465-460 π.Χ. ιππέα, φορώντας χιτώνα   και κρατώντας δύο δόρατα, οδηγώντας  το άλογο από τα δεξιά με ημισέληνο πίσω από την κεφαλή του ιππέα  και το ΟΝΟΜΑ ΑΛΕ-ΞΑ-ΝΔ-ΡΟ γύρω από το τετράγωνο.

O Αλέξανδρος Α',  ήταν βασιλιάς της Μακεδονίας, από το 495 π.Χ. έως το 450 π.Χ, γιος του βασιλιά Αμύντα Α'. Σε νεαρή ακόμη ηλικία επέδειξε την οργή του σε συμπόσιο που είχε παραθέσει ο πατέρας του προς τιμή Περσών πρέσβεων του Μεγάβαζου, όταν παρεκτράπηκαν αυτοί προς τις γυναίκες του Μακεδονικού Οίκου, τους οποίους και φόνευσε (513 π.Χ.). Όταν όμως ανήλθε στο θρόνο, μετά το θάνατο του πατέρα του, αναγκάσθηκε να αναγνωρίσει την Περσική κυριαρχία και ακολούθησε τον Ξέρξη στην εκστρατεία του κατά των Ελλαδικών πόλεων-κρατών, κατά την οποία όμως έδειξε ιδιαίτερα φιλικά αισθήματα απέναντί τους στη μάχη των Θερμοπυλών, στη μάχη των Πλαταιών όσο και κατά τη φυγή των περσικών στρατιωτικών λειψάνων από τη Μακεδονία, όπου ο ίδιος συμπλήρωσε την καταστροφή τους. Στο διάστημα που μεσολάβησε ανάμεσα στην απόφαση του Μαρδονίου και την μάχη τοποθετεί ο Ηρόδοτος δύο διηγήσεις. Στην πρώτη αναφέρει ότι ο βασιλεύς της Μακεδονίας Αλέξανδρος Α’, που βρισκόταν στο στρατόπεδο του Μαρδονίου ως σύμμαχος των Περσών, πέρασε τον Ασωπό και παρουσιάστηκε στους Αθηναίους στρατηγούς(μόνο στον Αριστείδη, κατά τον Πλούταρχο),για να τους ειδοποιήσει σχετικά με την επικείμενη εχθρική επίθεση.
Η αρχή των λόγων του, όπως την παραδίδει ο Ηρόδοτος, είναι η ακόλουθη: «Αθηναίοι, σάς εμπιστεύομαι τα λόγια αυτά ως απόρρητα και σας απαγορεύω να τα ανακοινώσετε σε οποιονδήποτε εκτός από τον Παυσανία, για να μη με καταστρέψετε. Βέβαια δεν θα σάς τα έλεγα, αν δεν ενδιαφερόμουν πολύ για όλη τη Ελλάδα. Γιατί και ο ίδιος είμαι Έλληνας από παλαιά γενιά και δεν θα ήθελα να βλέπω την Ελλάδα δούλη και όχι ελεύθερη»
 Ο Αλέξανδρος τους ενημέρωσε κατόπιν ότι ο Μαρδόνιος αποφάσισε να επιτεθεί τα ξημερώματα, παρά τις δυσμενείς θυσίες, γιατί φοβόταν, κατά την γνώμη του ιδίου του Αλεξάνδρου, μήπως οι Έλληνες συγκέντρωναν μεγαλύτερες δυνάμεις. Ο βασιλεύς της Μακεδονίας τους παρακίνησε να ετοιμαστούν για τη μάχη και τους συμβούλευσε, αν τυχόν ο Μαρδόνιος ανέβαλε την επίθεσή του, να κάμουν υπομονή, γιατί τέλειωναν τα εφόδια του εχθρικού στρατού. Ζήτησε, τέλος, να τον απελευθερώσουν μετά την νίκη τους από τον περσικό ζυγό σε αντάλλαγμα αυτής της υπηρεσίας του και αποκάλυψε την ταυτότητά του: «Είμαι ο Αλέξανδρος της Μακεδονίας», είπε και επέστρεψε στο περσικό στρατόπεδο.
Η ρητή αυτή μαρτυρία του Ηροδότου για την Ελληνικότητα του Αλεξάνδρου και των Μακεδόνων αποτελεί σημαντική υπηρεσία στην ιστορία. 

 Την ίδια μέρα που ο Αλέξανδρος o A’ παρουσιάστηκε στην Εκκλησία του Δήμου(μας τα εξιστορεί ο Ηρόδοτος),ήλθαν και οι πρέσβεις των Σπαρτιατών. Έτσι οι Αθηναίοι άκουσαν διαδοχικά τις προτάσεις του Αλεξάνδρου και τα επιχειρήματα των Σπαρτιατών, που ανησυχούσαν, μήπως οι Αθηναίοι ενδώσουν. Οι Αθηναίοι, , έδωσαν δύο περήφανες απαντήσεις:
Στον Αλέξανδρο είπαν:
 «Γνωρίζουμε ότι οι Πέρσες έχουν στρατεύματα πολλαπλάσια από τα δικά μας… Αλλά, επειδή αγαπούμε υπερβολικά την ελευθερία, θα την υπερασπισθούμε, όσο μπορέσουμε… Να διαβιβάσεις, λοιπόν, στον Μαρδόνιο ότι οι Αθηναίοι λένε: όσο ο ήλιος ακολουθεί τον ίσιο δρόμο, που ακολουθεί και τώρα, ποτέ δεν θα κλείσουμε συμμαχία με τον Ξέρξη, αλλά με εμπιστοσύνη στους συμμάχους μας θεούς και τους ήρωες, των οποίων εκείνος χωρίς σεβασμό έκαψε τους ναούς και τα αγάλματα, θα εκστρατεύσουμε εναντίον του και θα τους αποκρούσουμε»
 Και στους Σπαρτιάτες απάντησαν:
 «Δεν υπάρχει στην γη πουθενά τόσο χρυσάφι ούτε χώρα τόσο ανώτερη στην ομορφιά και τον πλούτο, ώστε να τα δεχθούμε και να θελήσουμε μηδίζοντας να υποδουλώσουμε την Ελλάδα .Πολλά και μεγάλα είναι τα αίτια, τα οποία, και να θέλαμε, μας εμποδίζουν να κάνουμε τέτοια πράξη. Πρώτα από όλα τα αγάλματα και οι πυρπολημένοι και γκρεμισμένοι ναοί των θεών, για τους οποίους ζητούμε εκδίκηση και όχι να συμμαχήσουμε με τον αίτιο αυτής της καταστροφής . Εξ άλλου οι Έλληνες έχουν όλοι το ίδιο αίμα και την ίδια γλώσσα , κοινούς ναούς και θυσίες, κοινά έθιμα. Να γίνουν οι Αθηναίοι προδότες όλων αυτών δεν είναι σωστό».

Οι μάχες των Ελλήνων για την Ελευθερία

Αστραία ©©

Δικτυογραφία:

ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΛΗΝΩΝ



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εδώ Ομηρούπολη Ονειρούπολη