Ο Οδυσσέας στην Τροία

Οδυσσέας στην Τροία

"'Έχουμε εξορίσει την ομορφιά από τη ζωή μας. Οι Έλληνες είχαν πάρει τα όλα για αυτήν".  Α. Καμύ

Η  ΔΡΑΣΗ του ΟΔΥΣΣΕΑ στην ΙΛΙΑΔΑ

 Πολλοί θεωρούν πως ο Οδυσσέας, ήταν ένας άνθρωπος μόνο πολυμήχανος και για τους ελιγμούς της σκέψης του, διάσημος και ονομαστός.  Η τελευταία πράξη στην χ  Οδυσσείας  αποδεικνύει  πως ήταν εξαιρετικός στον χειρισμό του τόξου, όμως ο Οδυσσέας, ήταν και ένας μεγάλος  και γενναίος πολεμιστής  στο ξίφος, το δόρυ  και στο σπαθί μαχόμενος  σε μάχη σώμα με σώμα, έξω από τα τείχη της  άδικης  Τροίας και της φυλακισμένης ομορφιάς.

Ο Οδυσσεύς   σκοτώνει τον Δημοκόωντα  (διὰ κροτάφοιο πέρησεν αἰχμὴ χαλκείη) (4.499)

Ο Οδυσσεύς  σκοτώνει τον Κοίρανο  (5.677)

Ο Οδυσσεύς   σκοτώνει τον Αλάστορα  (5.677)

Ο Οδυσσεύς   σκοτώνει τον Χρομίο  (5.677)

Ο Οδυσσεύς   σκοτώνει τον Άλκανδρο  (5.678)

Ο Οδυσσεύς   σκοτώνει τον Άλιο  (5.678)

Ο Οδυσσεύς   σκοτώνει τον Νοήμονα  (5.678)

Ο Οδυσσεύς   σκοτώνει τον Πρύτανι  (5.678)

Ο Οδυσσέας   σκοτώνει τον Πιδύτη , ἐξενάριξεν  ἔγχεϊ χαλκείῳ  (6.30)

Οδυσσέας    σκοτώνει τον Μολίονα  (11.322)

Ο Οδυσσέας  σκοτώνει τον  Ιππόδαμο  (11.335)

Ο Οδυσσέας  σκοτώνει τον  Υπείροχο  (11.335)

Ο Οδυσσέας  σκοτώνει τον  Δηιοπίτη   (11.420)

Ο Οδυσσέας  σκοτώνει τον  Θόωνα   (11.422)

Ο Οδυσσέας  σκοτώνει τον  Έννομο  (11.422)

Ο Οδυσσέας  σκοτώνει τον  Χερσιδάμαντα (T), δουρὶ κατὰ πρότμησιν ὑπ᾽ ἀσπίδος ὀμφαλοέσσης νύξεν (11.423)

Ο Οδυσσέας  σκοτώνει τον  Χάροπα  (11.426)

Ο Σώκος τραυματίζει τον Οδυσσέα , ὄβριμον ἔγχος διὰ  θώρηκος πολυδαιδάλου  ἠρήρειστο (11.435)

Ο Σώκος  τραυματίζει τον Οδυσσέα , ὄβριμον ἔγχος διὰ  θώρηκος πολυδαιδάλου  ἠρήρειστο (11.435)

Ο Οδυσσέας  σκοτώνει τον  Σώκο, τῷ δὲ μεταστρεφθέντι μεταφρένῳ  ἐν δόρυ πῆξεν (11.450)

Πηγή:Μικρός Απόπλους

Το έθνος που θα επιμείνει στη χάραξη μίας ευρείας διαχωριστικής γραμμής
μεταξύ του μαχόμενου ανθρώπου και του σκεπτόμενου ανθρώπου, στις κυβερνήσεις του

οι πόλεμοι  θα γίνονται  από τους ανόητους και οι αποφάσεις θα λαμβάνονται  από τους δειλούς.

Sir William Francis Butler

Ενώσεις Ελλήνων

                                                               Ο πρίγκιπας των κρίνων

                              Οι πρίγκιπες Μινωίτες  και  οι  Έλληνες θεοί με ενιαία καταγωγή σε σύζευξη γενετική

Νέα ανακάλυψη για το DNA των Ελλήνων! Είναι συγγενείς των Μινωιτών και των Μυκηναίων
Μία αρχαιογενετική μελέτη που έγινε με επικεφαλής δύο Έλληνες γενετιστές του εξωτερικού, τον Ιωσήφ Λαζαρίδη του Τμήματος Γενετικής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ της Βοστώνης και τον Γιώργο Σταματογιαννόπουλο του Πανεπιστημίου Ουάσιγκτον του Σιάτλ, έφερε στο φως της δημοσιότητας σημαντικά ευρήματα για την καταγωγή των Ελλήνων.

‘Έλληνες και ξένοι επιστήμονες μελέτησαν το DNA Μυκηναίων και Μινωιτών και το σύγκριναν με το DNA των σύγχρονων Ελλήνων. Αυτό που διαπίστωσαν ήταν πως οι Μινωϊτες είχαν ρίζες από το Αιγαίο και πως οι αρχικοί πρόγονοι τόσο των Μινωϊτών όσο και των Μυκηναίων ήταν κυρίως ντόπιοι γεωργικοί πληθυσμοί από τη νεολιθική Δυτική Ανατολία, την ηπειρωτική Ελλάδα και τα νησιά του Αιγαίου.

Παράλληλα, μελετήθηκαν και οστά καθώς και δόντια 19 ατόμων: δέκα Μινωϊτών από την Κρήτη, από τις τοποθεσίες της Ιεράς Μονής Οδηγήτριας στα νότια του νομού Ηρακλείου και του σπηλαίου του Αγίου Χαραλάμπους στο οροπέδιο του Λασιθίου (2900-1700 π.Χ.), τεσσάρων Μυκηναίων από την Αργολίδα της Πελοποννήσου και τη Σαλαμίνα (1700-1200 π.Χ.) και τριών κατοίκων της νοτιοδυτικής Ανατολίας στην Τουρκία (2800-1800 π.Χ.).

Τα παραπάνω, οι μελετητές τα σύγκριναν με το αρχαίο DNA 332 ανθρώπων από γειτονικές χώρες και 2.616 συγχρόνων (μεταξύ των οποίων δύο σημερινών Κρητών).

«Οι πρώτοι Νεολιθικοί πληθυσμοί της δυτικής Ανατολίας και της Ελλάδας ήσαν εξαιρετικά ομοιογενείς, απόγονοι ενός κοινού πρωτο-γεωργικού πληθυσμού που εξαπλώθηκε από την 7η χιλιετία π.Χ. ανά την Ευρώπη. Τα νέα δεδομένα της μελέτης μας αποδεικνύουν πως τόσο οι Μυκηναίοι όσο και Μινωίτες προέρχονται κατά βάση, σε ποσοστό 75% έως 85%, από αυτό τον πρωτο-γεωργικό πληθυσμό. Το κύριο συμπέρασμα από την μελέτη μας είναι πως η πληθυσμιακή ιστορία της Ελλάδας έχει χαρακτηριστικά σημαντικής γενετικής συνέχειας, αλλά όχι πλήρους απομόνωση » δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο ο Ι. Λαζαρίδης.

Οι σύγχρονοι ΄Ελληνες παρουσιάζουν, σύμφωνα με την έρευνα είναι γενετικά ίδιοι με τους Μυκηναίους, οι οποίοι ήταν και οι πρώτοι που ανακάλυψαν την ελληνική γραφή.

Τώρα οι ερευνητές αναμένεται να απαντήσουν σε δύο ερωτήματα.: πότε έφθασαν στο Αιγαίο πρώτη φορά οι κοινοί «ανατολικοί» πρόγονοι των Μινωιτών και των Μυκηναίων και κατά πόσο οι «βόρειοι» πρόγονοι των Μυκηναίων έκαναν σποραδικές διεισδύσεις στην Ελλάδα για μεγάλο χρονικό διάστημα ή μία γρήγορη και μαζική μετανάστευση, όπως συνέβη στην Κεντρική Ευρώπη.

ΠΗΓΗ

 Γεννήσεις πριγκίπων και ποτνίων θεών σε χώρο συζεύξεων μεσογειακών

Το τραγούδι των λιονταριών

                                                                         Το όραμα

Λέγων Λέων σε λεγεώνες λιονταριών

Το λιοντάρι υπήρξε σημαντική εικόνα για την ανθρωπότητα για χιλιάδες χρόνια, εμφανιζόμενο σε πολιτισμούς στην Ευρώπη την Ασία και την Αφρική. Παρά τα περιστατικά επιθέσεων σε ανθρώπους, η πολιτισμική τους απεικόνιση ήταν θετική, παρουσιάζοντάς τα ως ισχυρά αλλά ευγενή. Μια κοινή απεικόνισή τους είναι αυτή ως «βασιλιά της ζούγκλας» ή «βασιλιά των ζώων», και για αυτό το λιοντάρι έχει υπάρξει δημοφιλές σύμβολο της βασιλείας και της μεγαλοπρέπειας,καθώς και σύμβολο της γενναιότητας.

Οι αναπαραστάσεις λιονταριών χρονολογούνται 32.000 χρόνια πριν, καθώς το αγαλματίδιο ανθρώπου με κεφαλή λιονταριού από ελεφαντόδοντο που βρέθηκε στο σπήλαιο Φόγκελχερντ (Vogelherd) των Σουηβικών Άλπεων στη νοτιοδυτική Γερμανία έχει εξακριβωθεί ότι είναι 32.000 χρόνων, της εποχής του Ωρινάκιου πολιτισμού. Στις παλαιολιθικές σπηλαιογραφίες, ηλικίας 15.000 ετών, της αίθουσας των αιλουροειδών στο σπήλαιο του Λασκώ απεικονίζονται λιοντάρια να ζευγαρώνουν. Το 1994 ανακαλύφθηκαν απεικονίσεις λιονταριών και στο σπήλαιο Σοβέ οι οποίες χρονολογήθηκαν στα 32.000 χρόνια πριν,αν και ενδέχεται να είναι σύγχρονα ή και νεότερα από αυτά στο Λασκώ.

Το λιοντάρι (Panthera leo - Πάνθηρ ο λέων) ανήκει στο γένος Panthera της οικογένειας των Αιλουροειδών. Καθώς κάποια αρσενικά υπερβαίνουν τα 250 κιλά σε βάρος είναι το δεύτερο μεγαλύτερο αιλουροειδές μετά την τίγρη που υπάρχει σήμερα. Λιοντάρια σε άγρια κατάσταση υπάρχουν πλέον στην Υποσαχάρια Αφρική και στην Ασία που έχει μείνει ένας πληθυσμός στη βορειοδυτική Ινδία που κινδυνεύει άμεσα από αφανισμό ενώ έχει εξαφανιστεί από τη Βόρεια Αφρική, τη Μέση Ανατολή και τη Δυτική Ασία στα ιστορικά χρόνια. Μέχρι το ύστερο Πλειστόκαινο, περίπου 10.000 χρόνια πριν, το λιοντάρι ήταν το πλέον διασκορπισμένο μεγάλο επίγειο θηλαστικό μετά τον άνθρωπο. Βρίσκονταν στο μεγαλύτερο μέρος της Αφρικής, μεγάλο μέρος της Ευρασίας από τη δυτική Ευρώπη έως την Ινδία, και στην Αμερική από το Γιούκον έως το Περού.

Το παλαιότερο γνωστό απολίθωμα λιονταριού έχει βρεθεί στο Laetoli στην Τανζανία με πιθανή ηλικία 3,5 εκατομμύρια χρόνια, ενώ μερικοί επιστήμονες το αναγνωρίζουν ως Panthera leo. Αυτό το αρχείο εντούτοις δεν είναι καλά τεκμηριωμένο και το μόνο που μπορεί να ειπωθεί είναι ότι αφορά κάποιο αιλουροειδές που μοιάζει στο γένος Panthera. Το παλαιότερο επιβεβαιωμένο απολίθωμα Panthera leoστην Αφρική είναι περίπου 2 εκατομμύρια χρόνια νεότερο

                                                                  Σκέψεις  λέοντος

Η μάντισσα Πυθία και ο Αλέξανδρος

Αλέξανδρος εν Δελφοίς

Ο ακαταμάχητος Αλέξανδρος

Ο χρησμός:

 Στο Μέγα Αλέξανδρο, κατά την επίσκεψή του στο Μαντείο των Δελφών, η γηραιά Πυθία, του απάντησε: «Γιε μου, είσαι ακαταμάχητος»!

Εκείνη όμως το είπε, γιατί ο Αλέξανδρος, παρόλο που είδε την Πυθία να απέχει από χρησμοδότηση, τη σήκωσε στα χέρια του για να τη μεταφέρει στο Ιερό του Απόλλωνα και της ζήτησε χρησμό για την εξέλιξη της μεγάλης εκστρατείας του. Όταν η Πυθία αντιστάθηκε στο αίτημά του, εκείνος την αγκάλιασε τρυφερά και χαμογελώντας την οδήγησε προς την πόρτα του Ιερού! Τότε εκείνη τον χαρακτήρισε ακαταμάχητο, με μειδίαμα στο πρόσωπό της!

«Γιε μου, είσαι ακαταμάχητος»!

πηγή

Ο ακαταμάχητος, των Ελλήνων και των Λακεδαιμονίων, στρατηγός!
Σαν  Έρως και Φως!
Ελθέ Φοίβε Αλέξανδρε σαν αστραπή,να φωτίσεις όλη τη Γη!
Στα γενέθλια σου  κάνουμε  ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ, μια ΕΥΧΗ με ομηρική σπονδή!
Για  την Ελλάδα  και την  Σοφή Νοημοσύνη, την ορθή!

Η Οδύσσεια του Αλεξάνδρου

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΕΝ  ΑΘΗΝΑΙΣ

Ο Αλέξανδρος έρχεται  στην Αθήνα με όλη τη  μυθική πανοπλία μετά από μία  μεγάλη  ιστορική εκστρατεία και τον γύρο του κόσμου σε ευθεία πορεία

Μια σπουδαία  ιστορική στιγμή για την πόλη των Αθηνών που έπρεπε να είχε γίνει εδώ και πολύ καιρό με  νοήμονα φαιά ουσία.

Έως τον προσεχή Δεκέμβριο θα τοποθετηθεί στο κέντρο της Αθήνας, ο έφιππος ανδριάντας του Μεγάλου Αλεξάνδρου μετά από «οδύσσεια» 24 σχεδόν χρόνων.

Πρόκειται για έργο του αείμνηστου γλύπτη Γιάννη Παππά, που με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Αθηνών, αποφασίστηκε το 2015 να τοποθετηθεί στη νησίδα που σχηματίζεται στη συμβολή των λεωφόρων Βασιλίσσης Σοφίας και Βασιλίσσης Όλγας, κοντά στις Στήλες του Ολυμπίου Διός.

Θάρθεις σας αστραπή Αλέξανδρε να φωτίσεις  κάθε γενναία  ηράκλεια  ηρωική ψυχή!
Άφιξις Αλεξάνδρου

Το χαμόγελο του Αλέξανδρου

Αλέξανδρος , στρατηγός των Ελλήνων

Η συνάντηση του Αύγουστου Καίσαρα με τον νεκρό Αλέξανδρο

Μια από τις όψεις της αποκαλούμενης "Σαρκοφάγος του Αλεξάνδρου"
Αρχαιολογικό Μουσείο Κωνσταντινούπολης

Από «Τα μυστικά ημερολόγια» του Αύγουστου Καίσαρα

για την αντιγραφή Γ.Γ.Γ.

Περγαμηνή αρ. LXXXIX

«Θέλω να ξεκινήσω από την αρχή, από τότε που ο άνθρωπος συνάντησε το είδωλο, όπως λένε και οι Έλληνες, το είδωλο της τυφλής λατρείας. Εμείς η Ρωμαίοι δανειστήκαμε αυτή τη λέξη, όπως και πολλές άλλες που μας έλειπαν, και πολλοί από εμάς αναζητούν τα είδωλά τους σε αυτούς που μας δάνεισαν αυτή τη λέξη. Δεν αποτελώ εξαίρεση και θα έλεγα ψέματα αν ισχυριζόμουν ότι ο θρυλικός πατέρας μου, Γάιος Ιούλιος Καίσαρας, τον οποίο αγαπώ, αποτέλεσε είδωλο για μένα στα νεανικά μου χρόνια.

Τα είδωλα δεν τα αγαπάμε, αλλά τα σεβόμαστε και θαυμάζουμε, και εγώ θαύμαζα τον Μεγάλο Μακεδόνα, τον Αλέξανδρο. ...........

Δεν θα ξεχάσω ποτέ την όψη του. Ο Μεγάλος αυτός άνδρας, χωρίς γένια, έμοιαζε να χαμογελάει, ένα χαμόγελο ικανοποίησης που έδειχνε ότι γνώριζε καλά τι είχε καταφέρει, περήφανος και συνειδητοποιημένος, ναι, ακόμη και αυτάρεσκος και ανώτερος. Με αυτό το χαμόγελο πεθαίνει μόνο ένας άντρας που έχει κόψει με το σπαθί του το γόρδιο δεσμό, αντί να ψάχνει να βρει την αρχή και το τέλος του σχοινιού, ένας άντρας που πηγαίνει στην έρημο να βρει τον Άμμωνα Δία για να επιβεβαιώσει τη θεϊκή καταγωγή του και το δικαίωμα της εξουσίας, ένας άντρας που ουσιαστικά δεν γνώριζε κανέναν αντίπαλο εκτός από τον ίδιο του τον εαυτό. Τότε δεν ήθελα τίποτα περισσότερο παρά να πεθάνω κι εγώ κάποια στιγμή σε τον Μεγάλο Μακεδόνα- με ένα χαμόγελο χαραγμένο στο πρόσωπό μου.

Έμεινα ατέλειωτες ώρες έτσι, να τον κοιτάζω, μέχρι που οι ανυπόμονοι σύντροφοί μου με πίεσαν να δούμε και άλλους νεκρούς Πτολεμαίους, που κείτονταν εκεί επί 300 χρόνια, μεταμορφωμένοι σε μούμιες. Είπα επιτακτικά στους ανόητους συντρόφους μου πως αυτό που ήθελα να δω εγώ ήταν ένας βασιλιάς, και όχι άλλα πτώματα. Γι' αυτό και αρνήθηκα να επισκεφθώ τον Άπι, αφού εμείς οι Ρωμαίοι συνηθίζουμε να λατρεύουμε τους θεούς και όχι τους ταύρους.

Δίδυμοι ΄Ηλιοι

ΔΙΔΥΜΟΙ ΗΛΙΟΙ

Γεννήσεις αστεριών σε κουκούλια Φάνητων Ωών

Σχεδόν σίγουρα ο Ήλιος μας είχε ένα δίδυμο αδελφό, όταν γεννήθηκε πριν από περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Kάθε άστρο σαν τον Ήλιο στο σύμπαν δεν γεννιέται μόνο του, αλλά σε ζευγάρι με κάποιο άλλο.

Στον βαθμό που αυτό είναι σωστό, ενισχύεται η θεωρία ότι ο Ήλιος μας είχε κάποτε ένα σύντροφο, ένα άστρο που έχει ονομασθεί «Νέμεσις», αλλά ποτέ δεν βρέθηκε. Ορισμένοι έχουν υποθέσει -χωρίς να έχει αποδειχθεί- ότι το άστρο αυτό πριν από 65 εκατ. χρόνια επηρέασε βαρυτικά έναν αστεροειδή και τον έστειλε να πέσει πάνω στη Γη, εξαφανίζοντας τους δεινόσαυρους.

Οι επιστήμονες θεωρούν ως πιο πιθανό σενάριο ότι η Νέμεσις κάποια στιγμή «δραπέτευσε» και ανακατεύθηκε με τα άλλα άστρα του γαλαξία μας, συνεπώς δεν θα τη δούμε στο μέλλον.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, όλα τα άστρα γεννιούνται μέσα σε ωοειδή «κουκούλια», που λέγονται «πυκνοί πυρήνες» και υπάρχουν παντού μέσα στα τεράστια ψυχρά νέφη μοριακού υδρογόνου, τα οποία αποτελούν τα «μαιευτήρια» των νέων άστρων. Μέσα από τα οπτικά τηλεσκόπια, αυτά τα νέφη-μαιευτήρια φαίνονται σαν μαύρες τρύπες στον έναστρο ουρανό, επειδή η σκόνη που συνοδεύει τα αέριά τους, μπλοκάρει το φως των άστρων να φθάσει στη Γη. Γι' αυτό η μελέτη των μοριακών νεφών γίνεται με ραδιοτηλεσκόπια, καθώς τα ραδιοκύματα δεν εμποδίζονται από τη σκόνη.

Ο Ήλιος «είχε δίδυμο αδελφό που χάθηκε»

Το Μήνυμα του Ερμή

ΜΗΝΥΜΑ ΕΡΜΗ

Ο γιος της Μαίας

Όμηρος Μαιονίδης, ω Οδυσσείας 1

Ἑρμῆς δὲ ψυχὰς Κυλλήνιος ἐξεκαλεῖτο
ἀνδρῶν μνηστήρων· ἔχε δὲ ῥάβδον μετὰ χερσὶ
καλὴν χρυσείην, τῇ τ' ἀνδρῶν ὄμματα θέλγει,
ὧν ἐθέλει, τοὺς δ' αὖτε καὶ ὑπνώοντας ἐγείρει·


Ο Ερμής ο Κυλλήνιος, εξωκαλούσε, τις ψυχές των ανδρών μνηστήρων.
Είχε ράβδο στα χέρια του, καλή και χρυσή.
Με αυτή των ανδρών τα όμματα θέλγει, όποιων θέλει,
άλλους πάλι που έχει υπνώσει, τους σηκώνει, εγείρει.

Ο Ερμής είναι κυρίαρχο πρόσωπο στα Ομηρικά Έπη, τόσο στην Ιλιάδα, όσο και στην Οδύσσεια.
Από το Άλφα έως το Ωμέγα και από την πρώτη ραψωδία έως την τελευταία, ο Ερμής πρωταγωνιστεί. Αρχίζει και κλείνει την Ομηρική Σκηνή.
Πλάγιασε με την Μαία, ο Όμηρος, και γέννησε τον λόγο, το  αειθαλές νεανικό και   διαχρονικό του παιδί, τα Ομηρικά Έπη;
Οπωσδήποτε, ο Λόγος του Μαιονίδη, από τη στιγμή που εκφωνήθηκε, στη παγκόσμια σκηνή του κόσμου, πρωταγωνισθεί και, σε Μέλητα ποταμό της Μυθιστορίας, μελισσουργεί.

Ας τον ακούσουμε σε ψιθύρους Ερμή!

Νέα Σελήνη σήμερα στους Διδύμους

Αστραία  ©©

Πετάξτε σαν αετοί

Το πέταγμα του αετού

Ομηρικά πετάγματα

Πετάξτε τον αετό
Πετάξτε τα κουρέλια της ζητιανιάς
Πετάξτε σε αετοφωλιές
Αφήστε τις ορνιθοασχολίες

Για την Ελένη
Για την Πηνελόπη
Για την Ελλάδα
Πετάξτε σαν αετοί
Σαν τον Οδυσσέα και τον Ηρακλή
Με τα φτερά μιας ατρυτώνης ηρωικής ψυχής

Σύγχρονα Ομηρικά Έπη

Οι Έλληνες στον Όμηρο

Αποθέωση Ομήρου

Ποιοι είναι οι Έλληνες
Πως και που αναφέρονται από τον  Όμηρο στα Ομηρικά Έπη


Η λέξη ΕΛΛΗΝΕΣ, εμφανίζεται στην ραψωδία Β 684 κατά την παρουσίαση του καταλόγου των νηών και αναφέρεται  στους ...Μυρμιδόνες που ήσαν, ΚΑΙ  Έλληνες ΚΑΙ Αχαιοί.

Νῦν αὖ τοὺς ὅσσοι τὸ Πελασγικὸν Ἄργος ἔναιον,
οἵ τ' Ἄλον οἵ τ' Ἀλόπην οἵ τε Τρηχῖνα νέμοντο,
οἵ τ' εἶχον Φθίην ἠδ' Ἑλλάδα καλλιγύναικα,
Μυρμιδόνες δὲ καλεῦντο καὶ Ἕλληνες καὶ Ἀχαιοί,
τῶν αὖ πεντήκοντα νεῶν ἦν ἀρχὸς Ἀχιλλεύς.

Η λέξη ΕΛΛΑΣ  καλλιγύναικος, στις ραψωδίες Β685, Ι 595, Π595, λ496.

Το όνομα ΕΛΛΗΝ απαντιέται από τον 10 ον αιώνα σαν εθνικό των κατοίκων της Ελλάδος.
Ο Ησίοδος ονομάζει Πανέλληνες όλους τους κατοίκους της Ελλάδος. Με την επικράτηση του χριστιανισμού Έλλην, σήμαινε ειδωλολάτρης. Από τους αρχαίους γραμματικούς Ελληνες ονομάζόταν εκείνοι που μιλούσαν την κοινή Ελληνική γλώσσα, σε αντίθεση με τους Αττικούς.
Ομηρικό λεξικό Κ. Παπαγεωργίου.

Ἑλλάς, -άδος, ἡ, η Ελλάδα· 1. πόλη της Θεσσαλίας που ιδρύθηκε από τον Έλληνα, σε Ομήρ. Ιλ. 2. το μέρος της Θεσσαλίας στο οποίο κατοικούσαν οι Μυρμιδόνες, το οποίο καλούνταν και Φθιώτιδα, σε Όμηρ. 3. η Βόρεια Ελλάδα, αντίθ. προς την Πελοπόννησο, σε Ομήρ. Οδ. 4. μεταγεν., το κύριο όνομα της Ελλάδας, από τα νότια μέχρι την Ήπειρο και τη Θεσσαλία, σε Ησίοδ., Ηρόδ. κ.λπ. II. ως επίθ. με θηλ. ουσ., ελληνικός, στον ίδ. κ.λπ. 

           H.G. Liddell & R. Scott

Σύμφωνα με το λεξικό του Ηλίου, το όνομα ΕΛΛΑΣ, εμφανίζεται για πρώτη φορά στον Όμηρο για να δηλώσει τμήμα της Θεσσαλίας, οριζόμενο από τον Μαλιακό και Παγασητικό κόλπο, την επικράτεια του  Αχιλλέα και την βόρειο Ελλάδα, καθ όσον περιλαμβάνει τη Θεσσαλία.
Στην αρχή των Ολυμπιακών αγώνων το 776 π.Χ, το όνομα εξαπλώνεται  από τις Θερμοπύλες προς τον Νότο και παίρνει καθολικη σημασία στους Μηδικούς πολέμους. Τότε, ο βασιλιάς της Σπάρτης Παυσανίας, ανακηρύχτηκε  ΕΛΛΑΝΩΝ αρχηγός, δηλ. αρχηγός των Πελοποννησίων ,των Νησιωτώνκαι των κατοίκων της Στερεάς, όσοι πήραν μέρος στην μάχη εκείνη. Ο Θουκυδίδης, κατόπιν γράφοντας ότι κατά τον Πελοποννη σιακόν πόλεμο "παν το Ελληνικόν εκινήθει" περιλαμβάνει όλες τις Ελληνικές χώρες κατοικούμενες απο Έλληνες, δηλ. τις,  Θεσσαλία, Μακεδονία,, Θράκη, Μικρά Ασία, Κύπρο, Κρήτη, τα νησιά του Αιγαίου, και του Ιονίου, την Σικελία και την κάτω Ιταλία. Λεξικό Ηλίου

ΠΑΝΕΛΛΗΝΕΣ είναι η λέξη που χρησιμοποιεί ο Όμηρος στην Β  ΙΛιάδος 530
Λοκρῶν δ' ἡγεμόνευεν Ὀϊλῆος ταχὺς Αἴας
μείων, οὔ τι τόσος γε ὅσος Τελαμώνιος Αἴας
ἀλλὰ πολὺ μείων· ὀλίγος μὲν ἔην λινοθώρηξ,
ἐγχείῃ δ' ἐκέκαστο Πανέλληνας καὶ Ἀχαιούς·

συνεχίζεται....

Έλληνες και Τρώες

ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΤΡΩΕΣ

Οι   "ΤΡΩΕΣ" επιστρέφουν πίσω την κλεμμένη σαρκοφάγο που είχε κλαπεί το 1988 από τη βόρεια Ελλάδα.

  Η μαρμάρινη σαρκοφάγος χρονολογείται από το 200 μ.Χ και δείχνει στιγμιότυπο μάχης μεταξύ Ελλήνων και Τρώων πολεμιστών.

ΣΑΡΚΟΦΑΓΟΣ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ μετά από 30 χρόνια

Εν μεγάλη Ελληνική αποικία

ΤΕΙΧΗ  ΤΡΑΠΕΖΩΝ

 ΤΑΜΕΙΩΝ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΝΑΜΟΡΦΩΤΩΝ
Εν μεγάλη Ελληνική αποικία, 200 π.Χ.

Ότι τα πράγματα δεν βαίνουν κατ' ευχήν στην Αποικία
δεν μέν' η ελαχίστη αμφιβολία,
και μ' όλο που οπωσούν τραβούμ' εμπρός,
ίσως, καθώς νομίζουν ουκ ολίγοι, να έφθασε ο καιρός
να φέρουμε Πολιτικό Αναμορφωτή.

Όμως το πρόσκομμα κ' η δυσκολία
είναι που κάμνουνε μια ιστορία
μεγάλη κάθε πράγμα οι Αναμορφωταί
αυτοί. (Ευτύχημα θα ήταν αν ποτέ
δεν τους χρειάζονταν κανείς). Για κάθε τι,
για το παραμικρό ρωτούνε κ' εξετάζουν,
κ' ευθύς στον νου τους ριζικές μεταρρυθμίσεις βάζουν,
με την απαίτησι να εκτελεσθούν άνευ αναβολής.

Έχουνε και μια κλίσι στες θυσίες.
Παραιτηθείτε από την κτήσιν σας εκείνη·
η κατοχή σας είν' επισφαλής:
η τέτοιες κτήσεις ακριβώς βλάπτουν τες Αποικίες.
Παραιτηθείτε από την πρόσοδον αυτή,
κι από την άλληνα την συναφή,
κι από την τρίτη τούτην: ως συνέπεια φυσική·
είναι μεν ουσιώδεις, αλλά τι να γίνει;
σας δημιουργούν μια επιβλαβή ευθύνη.

Κι όσο στον έλεγχό τους προχωρούνε,
βρίσκουν και βρίσκουν περιττά, και να παυθούν ζητούνε·
πράγματα που όμως δύσκολα τα καταργεί κανείς.

Κι όταν, με το καλό, τελειώσουνε την εργασία,
κι ορίσαντες και περικόψαντες το παν λεπτομερώς,
απέλθουν, παίρνοντας και την δικαία μισθοδοσία,
να δούμε τι απομένει πια, μετά
τόση δεινότητα χειρουργική.-

Ίσως δεν έφθασεν ακόμη ο καιρός.
Να μη βιαζόμεθα· είν' επικίνδυνον πράγμα η βία.
Τα πρόωρα μέτρα φέρνουν μεταμέλεια.
Έχει άτοπα πολλά, βεβαίως και δυστυχώς, η Αποικία.
Όμως υπάρχει τι το ανθρώπινον χωρίς ατέλεια;
Και τέλος πάντων, να, τραβούμ' εμπρός.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

Εν Ελλάδι 2017