Η ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Μια καθαρή ματιά στην Ελληνική Μυθολογία με όλες τις εκδοχές των μύθων, τις πηγές  και τις αναφορές.

Στην ελληνική μετάφραση ο Κερένυι είχε γράψει τον παρακάτω πρόλογο:
Εκτιμώ πολύ τη νεοελληνική λογοτεχνία και τα έργα των Νεοελλήνων λογοτεχνών που τα θεωρώ σαν μια νέα απαρχή. Δεν νομίζω πως είναι αναγκαίο και σωστό όταν μιλώ σε Έλληνες των νεοτέρων χρόνων ή του παρόντος να  τονίσω ιδιαίτερα πως είναι Νεοέλληνες. Πολύ περισσότερο τώρα που προσφέρω τον Έλληνα στον  "Νεοέλληνα".
Η εισαγωγή στη δική μου ΄Μυθολογία των Ελλήνων" δεν έγινε ορθά κατανοητή από τους περισσότερους , στους οποίους ανήκανε μερικοί από τους επιφανέστερους Ευρωπαίους. Αυτό δείχνει πόσο χρήσιμο είναι να μιλάει κανείς ανοικτά για αυτά τα θέματα.Για να γραφτή μια Ελληνική Μυθολογία, όχι για παιδιά ούτε για επιστήμονες, αλλά για μεγάλους, από άνθρωπο προς άνθρωπο, θεώρησα πως μας τη διηγείται κάποιος Έλληνας σε  ένα ελληνικό νησί, ένας λόγιος που ξέρει τις πηγές που διασώθηκαν και τα μυθολογικά κείμενα.
.........
Ήθελα να καλύψω την επιθυμία όλων των Ευρωπαίων για τους οποίους η πρώτη Μυθολογία είναι η Ελληνική Μυθολογία Προτού αρχίσω να γράφω τις γραμμές αυτές σε ένα καφενείο πλάι σε κάποιο μυθολογικό τοπίο, στον κόλπο του Φόρκυος, άκουσα με  ποιον τρόπο ένας άνδρας απάγγελνε ένα μυθολογικό κείμενο με μεγάλη σοβαρότητα και βαθύ αίσθημα. Ήταν γραμμένο στη καθαρεύουσα και δεν επρόκειτο  για μύθο ή παραμύθι  κάποιου  του λαού, αλλά για κείμενο κάποιου φιλολόγου βασισμένο σε ένα σχόλιο στον Όμηρο σχετικό με την Αρέθουσα, τη νύμφη εκείνης της πηγής που αναφέρεται στην Οδύσσεια και με τον γιο της τον Κόρακα που πήρε  το όνομα, ο βράχος πλάι της. Το ρώτησα αν είχε μάθει την  ιστορία στον σχολείο. Όχι, απάντησε . Δεν είχε πάει στο Γυμνάσιο και στο  σχολείο  δεν μαθαίνουν  τέτοιες ιστορίες. Η ιστορία προερχόταν από παλιούς Γερμανούς αρχαιολόγους που είχαν έρθει εδώ και μεταδόθηκε από πατέρα σε γιο.
Αυτό μου αποκάλυψε πως η δυνατότητα του αποήχου της μυθολογίας στους  Έλληνες είναι βαθιά ριζωμένη και πως  ένας ξένος, με την ελληνική σημασία της λέξης μπορεί να τον μεταφέρει στην πατρίδα του. Ολόκληρη η Ελληνική Μυθολογία προσφέρεται όπως την καταλαβαίνω προσωπικά σαν μια διδασκαλία για τους θεούς που είναι σύγχρονα διδασκαλία για τους ανθρώπους. Νιώθω υπερήφανος  που μπορώ να το κάνω εγώ.
Η δική μου Ελληνική Μυθολογία ξανάρχεται στην πατρίδα της με την ιδέα πως τη διηγείται  ένας Έλληνας.
..........
Ο Έλληνας αναγνώστης οφείλει ιδιαίτερη ευγνωμοσύνη στους προγόνους του που χάρισαν στην ανθρωπότητα αυτές τις ιστορίες."

Λόγια του Κάρλ Κερένυι στην εισαγωγή του βιβλίου του.

Τον ευχαριστούμε  για το μήνυμα, την προσφορά και την ενδυνάμωση του ήχου της γνώσης της Ελληνικής Μυθολογίας.
Τον ευχαριστούμε θερμά εμείς οι  "Νέο Έλληνες " σε Πεδία Ομηρικά
Αστραία

Ο Καρλ Κερένυι ( 1897 - 1973) ήταν Ούγγρος (Σουαβός) καθηγητής των κλασικών σπουδών, μυθολόγος και ιστορικός της θρησκείας, που ασχολήθηκε με τη σύγχρονη μελέτη της Ελληνικής μυθολογίας. Δίδαξε στα πανεπιστήμια του Σέγκεντ και του Πεκς στην Ουγγαρία. Από το 1943 εξαιτίας πολιτικών πιέσεων που εντάθηκαν με την άνοδο του Ναζισμού στην Ουγγαρία ο Κερένυι έγινε μόνιμος κάτοικος Ελβετίας, αρχικά με διπλωματικό status και κατόπιν ως πολιτικός πρόσφυγας. Συνεργάστηκε με  τον Κ. Γκ. Γιουνγκ. Η επαφή του με τον Ελβετό ψυχολόγο ήταν εκείνη που οδήγησε τελικά στη μόνιμη μετανάστευση στο Ιταλόγλωσσο καντόνι του Τιτσίνο. Εκεί στην Ελβετία εξέδωσε ο Κερένυι το κύριο σώμα της έρευνάς του στην περίοδο 1945-1968, ασκώντας παράλληλα σημαντική επίδραση στην έρευνα της μυθολογίας, ως ένας από τους τελευταίους αντιπροσώπους της μεγάλης παράδοσης των ανθρωπιστών λογίων της αρχαιότητας. Μεταπολεμικά ο Κερένυι δίδαξε Ουγγρική γλώσσα και λογοτεχνία στο πανεπιστήμιο της Βασιλείας. Ωστόσο, με σημείο έναρξης το 1946, ξεκίνησε μια σειρά από επιθέσεις στην πατρίδα του με λιβέλους που άρχισαν θέτουν σε αμφισβήτηση όχι μόνο τις δημοκρατικές του αρχές αλλά και την επιστημονική του ακεραιότητα. Το 1947 ταξίδεψε στην Ουγγαρία για να μιλήσει στην ανακήρυξή του ως μέλους της Ουγγρικής Ακαδημίας Επιστημών, με την πρόθεση να προσφέρει στη δημοκρατική ανάπτυξη της Ουγγαρίας. Ωστόσο οι προειδοποιήσεις του ουγγρικού σταλινικού καθεστώτος τον εξανάγκασαν να φύγει από τη Βουδαπέστη. Επακόλουθα ο Κερένυι εξορίστηκε από την πολιτική προπαγάνδα υπό τον Γκεόργκι Λούκατς , καθοδηγητική μορφή της κομμουνιστικής ιδεολογίας. Το καλοκαίρι του 1948, ο Λούκατς έγραψε ένα άρθρο στην Társadalmi Szemle (Επιθεώρηση της Εταιρείας) στο οποίο κατηγορούσε τον Κερένυι για συνεργασία με τους Ναζί. Αργότερα ήλθε στο φως η πραγματική αιτία αυτών των λιβέλων που ήταν η απομάκρυνση μιας διεθνώς αναγνωρισμένης προσωπικότητας που θεωρούσε πρωταρχικό της καθήκον την έκφραση της γνώμης της και συνεπώς δεν μπορούσε να συμβιβαστεί ιδεολογικά. Ο τίτλος του ακαδημαϊκού αποσύρθηκε για να αποκατασταθεί το 1989 μετά θάνατον. Το 1962 ο Κερένυι έλαβε την Ελβετική υπηκοότητα. Αποβίωσε στις 14 Απριλίου 1973. Η δεύτερη σύζυγός του Μάγδα αφιέρωσε την υπόλοιπη ζωή της στην προώθηση του έργου του, δημιουργώντας ένα αρχείο τεκμηρίωσης με φωτογραφικό υλικό, αλληλογραφία και χειρόγραφα, διαθέσιμα στο Γερμανικό Αρχείο Λογοτεχνίας στο Μάρμπαχ, κοντά στη Στουτγκάρδη. ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ